یادداشت مهمان؛
نگاهی به دورها آوایی ست
به گزارش مجله سرگرمی، یک نویسنده و فعال رسانه ای در یادداشتی به خصوصیت ها و علل اثرگذار بودن برنامه موسیقایی دورها آوایی ست پرداخته است.
به گزارش مجله سرگرمی به نقل از مهر، علی اصغر مرتضایی راد نویسنده و فعال رسانه ای در یادداشتی در رابطه با برنامه موسیقایی «دورها آوایی ست» که با محوریت موسیقی معاصر ایران از شبکه دو سیما پخش گردید و به مرور موسیقی معاصر ایران و قطعات شاخص و اثرگذار دهه های اخیر به روش موشن گرافی و ویدئو کامنت می پرداخت، توضیحاتی عرضه کرده است.
در این یادداشت آمده است:
«دورها آوایی ست که مرا می خواند؛
صدایی آرام این جمله را زمزمه می کند و ترکیب جذابی از موسیقی، متن و تصویر شروع می شود. «دورها آوایی ست» عنوان مجموعه تلویزیونی کوتاهی است پیرامون تاریخچه موسیقی ایران که باوجود پخش تنها شش قسمت، توانسته جای خویش را میان موافقان، منتقدان و حتی مخالفان باز کند. نخستین چیزی که مخاطب را مجاب می کند پای این مجموعه بنشیند و شبکه را عوض نکند تجدید خاطرات صوتی و تصویری اوست. تجدید خاطره ای که همراه با نوعی حس افتخارآمیز از شنیدن موسیقی فاخر ایرانی است که اتفاقاً به گوش مخاطب آشناست.
هر قسمت این مجموعه، به شکلی مستندی کوتاه و آرشیوی است که از دل پژوهشی عمیق استخراج شده. این کار در کنار معرفی تاریخچه، شناسنامه و نحوه شکل گیری مشهورترین قطعات موسیقی فاخر ایرانی، از دقایق و ریزه کاری های فنی، فرمی و محتوایی آن قطعه هم رمزگشایی می کند. مثلا در قسمتی که در ارتباط با موسیقی سریال «سربداران» است ضمن اشاره به اجرای بی کلام و با دهان بسته گروه کر، از راز این اجرا که برمی گردد به بغض فروخورده جامعه شیعی منتظر منجی پرده برمی دارد.
دیگر نقطه مزیت «دورها آوایی ست» اینست که تلاش می کند با جمهور مردم حرف بزند. سازندگان این کار آگاهند که جمهور مردم همان گونه که با «والا پیامدار» مرحوم فرهاد مهراد خاطره دارند، «اسماء الحسنی» و «بسم الله النور» استاد هادی آرزم هم برایشان خاطره انگیز است و همانطور که اهل موسیقی سازی هستند، موسیقی آکاپلا (غیرسازی یا نمازخانه ای) و موسیقی قرانی هم برایشان دوست داشتنی و خاطره انگیز است.
نکته جالب اینجاست که «دورها آوایی ست» در جمهوری خواهی خود هم صادق است؛ این مجموعه برای جذب مخاطب حاضر نیست صورتی یا زرد بشود؛ حقیقت را به تصویر می کشد و در بیان حقیقت با مخاطب رودربایستی ندارد.
این برنامه به اساتیدی چون محمدرضا لطفی، فرهاد مهراد، حسام الدین سراج، شهرام ناظری، هادی آرزم و … می پردازد و حقیقت های اجرای آنان را در موسیقی انقلابی، ایران و اسلامی بدون رودربایستی به تصویر می کشد تا برساخته ها و تصاویر غیرواقعی و کاریکاتوری را که رسانه از موسیقی ایرانی و اساتید آن به تصویر کشیده به چالش بکشد.
«دورها آوایی ست» صادق است و البته همین صداقتش سبب حساس شدن حس شنوایی موافق، منتقد و حتی مخالف شده است؛ به نحوی که بعضی از مدعیان آزادی بیان که در روزهای آشوب های اخیر صداوسیمای جمهوری اسلامی را به زعم خودشان تحریم کرده بودند، کار در ارتباط با موسیقی «والا پیامدار» فرهاد مهراد را دیده و بلافاصله ضد آن موضع گرفتند. گویی آنقدر این کار اثرگذار بوده که حتی اپوزیسیون خارج نشین را هم پای شبکه دو سیمای جمهوری اسلامی نشانده!!!
«دورها آوایی ست» بعنوان برنامه ای تلویزیونی به دنبال بازخوانی سرمایه های موسیقایی جامعه ایرانی است و می کوشد با یادآوری آثار درخشان موسیقی ایرانی در دهه های اخیر، گامی به سمت اصلاح الگوی مصرف موسیقی در رسانه بردارد. این برنامه تلاش می کند گوش مخاطب رسانه را که سال هاست با موسیقی باشکوه و هنری بیگانه شده است، از لجن هایی که به نام موسیقی به خورد آن داده شده است شستشو داده، لایروبی کند و با هویت اصیل خویش آشتی دهد.»
منبع: newsfun.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب