فرهاد مهراد در رابطه با ترجمه قرآن خرمشاهی چه نوشت؟ نقدهای خواننده راک
مجله سرگرمی: به گزارش مجله سرگرمی، سالهای مأموریت پدر فرهاد در کشورهای عربی باعث شد تا او علاوه بر فارسی، ارمنی و انگلیسی با عربی هم آشنا شود و از خلال این آشنایی، روح حقیقت جوی فرهاد او را به مطالعه متون دینی کشاند.
به گزارش مجله سرگرمی به نقل از مهر، امروز نهم شهریور ماه سالروز درگذشت هنرمند فقید فرهاد مهراد است. فرهاد مهراد، نامی که در تار و پود حافظه جمعی هنر ایران حک شده است، نه فقط یک خواننده، بلکه او تجسمی از شور، اندیشه و عمیق ترین زوایای روح انسانی بود. هنوز صدای او هنگامی که از «مرد تنها» می خواند و یا از «تنگ پر تبرک آن نازنین عبا» ی پیامبر رحمت در خاطره ایرانی ها مانده است. موسیقی روح بخشی که در ساعات اولیه بعد از پیروزی انقلاب در رادیو ایران طنین انداز شد.
او که نهمین و آخرین فرزند رضا مهراد، کاردار وزارت امور خارجه ایران در کشورهای عربی بود، در بیست و نهم دی ماه ۱۳۲۲ شمسی در پایتخت، تهران، قدم به جهان نهاد. از همان اوان کودکی، جوهره ای یگانه در وجودش نمایان بود؛ روحی کنجکاو و شخصیتی متمایز که از هنجارهای مرسوم فراتر می رفت، تا بدانجا که اطرافیانش از او به مقلد بزرگترها تعبیر می کردند، تعبیری که شاید حکایت از بلوغ زودرس فکری و نبوغ فطری او داشت.
فرهاد در این زمینه می گوید: «هیچ تعلیمی ندیدم اصلاً. همون طور که گفتم، از بچگی این هم کم و بیش به گونه ای تصادفی بود. من برادر بزرگی دارم که ویولن کلاسیک می زد. بنابراین تعداد زیادی صفحه داشت، از اون صفحات ۷۸ دور و اینها گوش من از بچگی با این موسیقی آشنا شد و بهش علاقمند شدم، بدون این که بدونم اصلاً اینها چی هستند. این علاقه بود و البته می خواستم یک سازی رو ساز زهی.... و در مجموع به سازهای زهی خیلی علاقه مندم و اون وقت به ویولنسل خیلی علاقمند بودم و من بطور خیلی غیر معمول، با وجود این که در یک خانواده ی ایرانی بزرگ شده بودم، گوشم از بچگی با موسیقی کلاسیک آشنا شد، بدون این که اسمش را بدانم و البته علاقمند هم بودم.»
سال های ماموریت پدر فرهاد در کشورهای عربی سبب شده بود که او علاوه بر فارسی، ارمنی و انگلیسی، با زبان عربی نیز آشنا شود. این آشنایی همراه با روحیه کنجکاو و حقیقت جوی فرهاد، او را به مطالعه متون دینی و مذهبی، خصوصاً قرآن کریم، سوق داد.
او قرآنی را با ترجمه بهاالدین خرمشاهی را برای قرائت انتخاب نموده بود. هرچند که روان بودن ترجمه، استفاده از واژه های فارسی کهن در معادل یابی ها و استواری و پختگی نثر خرمشاهی، توانسته بود فرهاد را جذب خود کند، اما وی در خلال قرائت قرآن و ترجمه آیات، موشکافانه جملات خرمشاهی را بررسی می کرد و نقدهایش را بر ترجمه وی در حاشیه قرآنش می نوشت. تصویری از قرآن فرهاد مهراد در موزه سینما
فرهاد بر ترجمه آیه ۸۴ و ۸۵ سوره کهف که می فرماید: إِنَّا مَکَّنَّا لَهُ فِی الْأَرْضِ وَآتَیْنَاهُ مِنْ کُلِّ شَیْءٍ سَبَبًا فَأَتْبَعَ سَبَبًا که خرمشاهی اینطور ترجمه کرده بود: «ما به وی در روی زمین تمکن داده بودیم و سررشته هر کاری را به او بخشیده بودیم و او سررشته [کار خود] را دنبال گرفت» نوشت: «آیا، روی براه نهاد یا راه خودرا ادامه داد از سررشته …بهتر نیست؟
با اوج گیری تنش های سیاسی در ایران در دهه پنجاه، فرهاد به نمادی از صدای اعتراض و امید تبدیل شد. او ترانه هایی را با اشعار ماندگاری از شهیار قنبری، سیاوش کسرایی و… آهنگسازی اسفندیار منفردزاده اجرا کرد که این آثار، نه فقط قطعات موسیقایی، بلکه سروده هایی بودند که دردهای جامعه را فریاد می زدند.
فرهاد مهراد، بعد از دو سال معالجه در ایران و فرانسه، در سن ۵۹ سالگی، در روز نهم شهریور ۱۳۸۱ شمسی در شهر پاریس، چشم از جهان فروبست. او، بالاتر از یک خواننده بود؛ او نمادی از عمق و اصالت در هنر و صدای او، نه فقط حنجره ای خوش نوا، بلکه آینه ای از روح زمانه و ندائی از قلب جامعه بود. با صدای بی صدا مثل یک کوه بلند مثل یک خواب کوتاه یه مرد بود یه مرد با دستهای فقیر با چشمهای محروم با پاهای خسته یه مرد بود یه مرد…
منبع: newsfun.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب