چهار دهه خاطرات صحنه -۱۲؛
خنده و گریه همزمان جواد عزتی
به گزارش مجله سرگرمی نمایش کابوس خیابان هفدهم به کارگردانی مسعود موسوی همچون نمایش های اوائل دهه ۸۰ بود که در سالن سایه مجموعه تئاتر شد به صحنه رفت و سبب درخشیدن بازیگران آن شد.
خبرگزاری مهر-گروه هنر-آروین موذن زاده؛ ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و با سپری کردن بیشتر از ۴ دهه پا به قرنی تازه گذاشت؛ در این عمر سپری شده ۴۳ ساله، آثار مختلفی با موضوع هایی متنوع از دفاع مقدسی، دینی، کمدی، اجتماعی و … تولید و در سالن های تئاتر به صحنه رفتند. بعضی از این آثار بسیار جریان ساز بودند و برخی آثار خاطره انگیز و پرمخاطب.
شاید خالی از لطف نباشد مروری داشته باشیم بر آثاری که طی دهه های ۶۰، ۷۰، ۸۰ و ۹۰ تولید و اجرا شدند، روندی که این آثار برای تمرین و تولید طی کردند، گروهی که در تولید و اجرای اثر حضور داشتند و دیدن تصاویر این اجراها شامل عکس یا فیلم.
از این رو در گروه هنر خبرگزاری مهر تصمیم بر این شد که از شروع سال ۱۴۰۰ با جمع آوری اطلاعات مختلف اجراهای ۴ دهه گذشته، مروری بر تولیدات تئاتر ایران در این بازه زمانی داشته باشیم.
در دوازدهمین گام از مرور «چهار دهه خاطرات صحنه» سراغ نمایش «کابوس خیابان هفدهم» به کارگردانی مسعود موسوی رفته ایم.
نمایش «کابوس خیابان هفدهم» به کارگردانی مسعود موسوی دیماه ۱۳۸۴ در چارچوب ۲ اپیزود در سالن سایه مجموعه تئاتر شهر به صحنه رفت. اپیزود اول این نمایش را هوشنگ فضلی با عنوان «شطرنج سوئیسی» و اپیزود دوم را یحیی عسگری با عنوان «کابوس خیابن هفدهم» به رشته تحریر درآورده بودند.
این اثر نمایشی همچون آثاری بود که در دهه ۸۰ مورد توجه مخاطبان قرار گرفت و بازیگرانی چون شیوا خسرومهر، حسام منظور و جواد عزتی در این نمایش بیشتر از تجربیات گذشته شان دیده شدند و درخشیدند.
جواد عزتی که این روزها به سوپراستار سینمای ایران تبدیل گشته است کار خویش را از تئاتر شروع کرده است. عزتی از اواخر دهه ۷۰ تا سالهای پایانی دهه ۸۰ حضور پررنگی در نمایش های خیابانی و صحنه ای داشت و باآنکه که در دهه ۹۰ هم فعالیت خویش را جسته و گریخته در تئاتر ادامه می داد اما بیشتر از قبل جذب تلویزیون و سینما شده بود.
نمایش «کابوس خیابان هفدهم» همچون نمایش هایی بود که در آن بازی عزتی خیلی به چشم آمد و مورد توجه مخاطبان و منتقدان تئاتر قرار گرفت.
او در اپیزود دوم نمایش نقش دیوید رولت را که یک کارمند ساده و خجالتی است و ناخواسته مرتکب یک قتل شده است با خلاقیتی فوق العاده بازی کرد. بازی کمیک و اغراق شده او که با میمک های غلیظ و لحنی تمسخرآمیز همراه بود نشان داد که عزتی با حوصله و ظرافت تلاش در خلق این شخصیت داشته است که همین مساله بازی دیگر بازیگران را تحت الشعاع قرار می داد.
مسعود موسوی کارگردان «کابوس خیابان هفدهم» درباره شکل گیری این اثر نمایشی به خبرنگار مهر اظهار داشت: آن زمان یکی از دانشجویانم به نام یحیی عسگری به من گفت یک متن نمایشی نوشته و پیشنهاد کرد که آنرا بخوانم. من هم نمایشنامه را که همان اپیزود دوم نمایش «کابوس خیابان هفدهم» بود، خواندم و از آن خوشم آمد. از آنجایی که همیشه معتقدم اگر به جوانان و دانشجویان بها بدهیم شاهد اتفاقات خوبی در تئاتر ایران هستیم و همواره هم در کارهایم از حضور دانشجویانم و متون آنها استفاده می کنم، تصمیم گرفتم این متن را به صحنه ببرم.
وی افزود: البته به این نتیجه رسیدم که این متن قابلیت یک ساعت کار را ندارد و می شود بعنوان یک کار نیم ساعته آنرا عرضه داد. برای یک اجرای کامل من احتیاج به یک متن دیگر داشتم که در نهایت نمایشنامه ای از هوشنگ فضلی به من پیشنهاد شد که داستان آن می توانست بسترسازی مناسبی برای متن دوم و اصلی باشد.
موسوی درباره انتخاب بازیگران نمایش توضیح داد: برای نقش دیوید رولت در اپیزود دوم به دنبال بازیگری بودم که بتواند در یک ثانیه گریه کند و من باور کنم و ۱۰ ثانیه بعدش به شکلی بخندد که باز هم باورپذیر باشد. یکی از دوستانم جواد عزتی را پیشنهاد کرد که آن زمان من شناختی از او نداشتم. عزتی سر تمرین های ما در اداره تئاتر آمد و من واقعاً دیدم که قابلیت این را دارد که ظرف یک ثانیه من را بخنداند و بلافاصله سبب شود که به گریه بیفتم و هر ۲ آنها باور پذیر باشد.
وی اضافه کرد: شیوا خسرومهر را هم شنیده بودم که بازیگر خوبی است اما تاکنون با او همکاری نداشتم اما تجربه حضور موفقش در این نمایش سبب شد که در نمایش «دست های آلوده» هم از او دعوت به همکاری کنم. حسام منظور هم در حالیکه نقشش در نمایش پررنگ نبود اما با تمام وجود بازی کرد. از خصوصیت های منظور که تابحال چندین کار با او کرده ام این است که تعهد کاری دارد و اصلاً برایش مهم نیست که نقشش چقدر است بلکه پیام نقش در کل نمایش و تأثیر دراماتیکی که در اثر دارد برایش مهم می باشد و همیشه نقش هایش را به بهترین شکل بازی می کند.
این مدرس تئاتر درباره دیگر خصوصیت های نمایش خاطرنشان کرد: در نهایت برای اپیزود یک که کاملاً رئالیستی طراحی شده بود پرستو کرمی و امیرحسین حسینی انتخاب شدند که تجربه همکاری با آنها هم برایم خوشایند بود و برای اپیزود دوم هم علاوه بر عزتی، شیوا خسرومهر، حسام منظور و خودم بازی داشتیم. معتقدم اپیزود دوم نمایش به علت نوع نگاه و پیام خاصی که القا می کرد و نوشته یک دانشجو بود، موفق تر از اپیزود اول بود و مخاطب ارتباط بیشتری با کار برقرار می کرد.
وی اضافه کرد: این نمایش از فضایی رئالیستی شروع می شد و در ادامه به ابزورد می رسید؛ اتفاقی که در جامعه و زندگی هم شاهدش هستیم. فردی که در جامعه مرتکب قتلی می شود یک آدم رئالیستی است که یک «آن» در فرایند ای ابزورد کاری از او سر می زند که برای ما عادی نیست. در اپیزود اول نمایش یک نویسنده زن معروف متوجه می شد که یک نویسنده مرد معروف تر از خودش متن او را دزدیده و به نام خودش چاپ کرده است و مدام درحال گفتگو و مصاحبه درباره کتاب جدیدش است. زن به ملاقات مرد می رود و به او می گوید در صورتی به دنیا اعلام نمی کند که کتاب او را دزدیده، که مرد یک زندگی مشترک را با زن آغاز کند...
این کارگردان تئاتر درباره اپیزود دوم نمایش اظهار داشت: در اپیزود دوم هم یک کارمند عادی یک روز بامداد که از خانه خارج می شود، تصمیم می گیرد جز امر خیر هیچ کاری انجام ندهد. وی در ابتدا پیرزنی را می بیند که بارش سنگین است و می خواهد به او کمک نماید. آنها در طول راه در اتوبوس با هم آغاز به گپ زدن می کنند اما سر مسئله کوچکی با یکدیگر درگیر شده و مرد پیرزن را با روسری اش خفه می کند. نیت مرد خیر بود اما شرایط بگونه ای رقم می خورد که در نهایت به فاجعه منجر می شود. حالا پس از این عمل مرد دنبال کسی می گردد که با او درددل کند پس به کافی شاپی می رود که تنها یک مشتری دارد اما شرایط به گونه دیگری رقم می خورد و نقش این پیرزن ابعاد مختلفی در زندگی افراد حاضر در داستان پیدا می کند.
وی در انتها صحبت هایش متذکر شد: مادر در این نمایش هم می تواند وطن باشد و هم مولد و خالق و هم همسر. این اپیزود مفهوم بسیار زیبایی داشت و بر این نکته تاکید می کرد که همه ما در جامعه برای انجام کارهایمان نیت خیری داریم اما شرایط امکان دارد به گونه دیگری رقم بخورد که انتظارش را نداریم.
منبع: newsfun.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب