كاروان سرباز به دیار علویان رسید
روایت حبیب، پیوند فرهنگ پهلوانی و مکتب سلیمانی
مجله سرگرمی: مازندران رویداد فرهنگی-هنری «روایت حبیب»، عنوان قسمتی از برنامه ملی «کاروان سرباز» با هدف تبیین مکتب و سیره شهید حاج قاسم سلیمانی با همت حوزه هنری به میزبانی شهرستان جویبار اجرا شد.
ششم دی، سالن ورزشی پهلوان مهدی حاجی زاده جویبار در ششمین سالگرد شهادت سردار دلها حاج قاسم سلیمانی میزبان «کاروان سرباز» بود که با عنوان ویژه برنامه «روایت حبیب» با اجرای برنامه های متنوع فرهنگی، هنری با نگاه حماسی و پهلوانی به اجرا درآمد. این مجموعه برنامه ملی، بعد از شهادت سردار سپهبد شهید قاسم سلیمانی طراحی شده و در پنج سال اخیر در سطح کشور اجرا شد.
این رویداد فرهنگی به بیان رشادت ها، پهلوانی ها و ایثارگری های سردار سلیمانی با زبان هنر می پردازد تا بتواند برای نسل جوان بازخوانی شود.
اجرای مراسم کشتی لوچو
کشتی لوچو، این نمایش سنتی بیشتر از آنکه جنبه ورزشی داشته باشد، تجلی مرام نامه پهلوانی منطقه است. حرکات و زورآزمایی ها در این آیین، نمادی از ایستادگی، شجاعت و وفاداری بود که بصورت بصری، صفات سردار سلیمانی را در قالب فرهنگ بومی بازنمایی کرد.
نقالی حماسی
در این آیین، مرشد میرزاعلی با بهره گیری از لحن آهنگین و حرکات نمادین به نقالی پرداخت. فضایی از روایتگری حماسی ایجاد کرد. این نقال داستان های دفاع مقدس و رشادت های فرماندهان را در چهارچوب داستانهای کهن ایرانی به گوش مخاطب رساند و مرز میان اسطوره و تاریخ معاصر را کم رنگ کرد.
حجت الاسلام سید مصطفی محمدی، امام جمعه شهرستان جویبار ضمن خیرمقدم به مدعوین ضمن اشاره به خصوصیت های سردار سلیمانی در راهبرد دفاع از حرم و حریم جمهوری اسلامی و منطقه، اظهار نمود: سردار سلیمانی در خدمت به کشور استراحت نداشت به تعبیری «پهلوان بی خواب» وارث راستین ارزش های اصحاب وفادار دوده (ع) معرفی می شود.
وی ادامه داد: شهادت شهید سلیمانی در ایران، عراق و جهان جنبشی ایجاد کرد که این به مکتب سلیمانی تعبیر شده است.
امام جمعه جویبار اشاره کرد: شهید سلیمانی، سلمان فارسی، ابوذر غفاری، عمار یاسر، مقداد بن اسود و مالک اشتر قهرمانان تاریخی محسوب می شوند.
محمد مدانلو فرماندار شهرستان جویبار هم در این رویداد اظهار نمود: سردار سلیمانی، نماد اخلاص، ایثار و مقاومت در مقابل زورگویان بود که امروز بیشتر از پیش در جهان شناخته شده است.
وی ادامه داد: شهید حاج قاسم سلیمانی، افتخار ایران اسلامی و همه آزادی خواستار جهان است و ما باید قدردان چنین شهیدانی باشیم.
فرماندار جویبار، شهید سلیمانی و دیگر شهیدان را مصداق انسان های صالح و فداکار در راه ولایت و آرمان های مکتب حسینی خواند.
شعرخوانی ناصر فیض و موسیقی آیینی با اجرای غلامرضا صنعتگر و خاطره گویی همرزم سردار شهید سلیمانی توسط سردار سیدجواد حسینی بخش های دیگری از این رویداد فرهنگی و هنری بود که در ادامه مسیر «کاروان سرباز» در سالن پهلوان حاجی زاده جویبار به اجرا درآمد.
هم سنگری با سردار دلها
سردار سید جواد حسینی همرزم شهید سردار حاج قاسم سلیمانی نیز در این رویداد به بیان خاطرات پرداخت و اظهار داشت: شهید سلیمانی الگویی فراتر از یک فرمانده نظامی، پدری مهربان و مدیری دلسوز برای همه رزمندگان اسلام بود.
وی اظهار نمود: ما به اتفاق تیپ نیروی مخصوص مالک اشتر، مأمور شدیم به سیستان و بلوچستان؛ به خدمت حاج قاسم سلیمانی رسیدیم. خصوصیت این فرمانده نظامی اقتباس شده از همه سرداران دفاع مقدس و همه شهیدان بود. حاج قاسم خود شهید زنده ای بود، همچون سرداران بزرگ مقاومت؛ او ذخیره ای بود که خداوند قرار داده بود تا یاری گر رهبر عزیزمان باشد و تا پای جان خدمت کرد.
این جانباز دوران دفاع مقدس اضافه کرد: شناخت شهید حاج قاسم کاری است عمیق. مشغله کاری او به قدری زیاد بود که گاهی حتی فرصت نمی کرد نامه ها را در دفتر بخواند و در راه و داخل ماشین این کار را انجام می داد. وقتی به سرکار می آمد، جلسات پشت سرهم او شروع می شد. او تنها فرمانده نیروی قدس یک کشور نبود، بلکه فرماندهی برای کل امت اسلامی بود. مأموریتی سنگین داشت و ارتباطات، جلسات و پیگیری هایش خیلی گسترده بود.
سردار حسینی در بیان خاطره ای دیگر از سردار شهید قاسم سلیمانی اشاره کرد: در سوریه، درگیری سختی پیش آمده بود سرداری از نیروی زمینی (از سرداران ما نبود) که برای تبادل تجربه به پایگاه ما آمده بود، مجروح شد. حاج قاسم داوطلب شد تا فرماندهی آن پایگاه در یکی از محورهای حساس منطقه را شخصاً بر عهده بگیرد. در حالی که داعش قصد تصرف پایگاه را داشت، او با همان لباس ساده همچون سایرین حاضر شد و فرماندهی کرد. در آن اردو، اگر او را نمی شناختی، در بین جمع تشخیص اش نمی دادی.
سردار حسینی همرزم سردار دلها حاج قاسم سلیمانی در بیان خاطرات خود، اظهار نمود: شبی در یکی از مناطق عملیاتی ساعت از یک و نیم گذشته بود و داخل سنگر، به جز نفس های سنگین و خستگی بچه ها، صدایی نبود. تازه خوابمان برده بود که ناگهان، دنیا روی سرمان آوار شد.
صدای مهیب انفجار از همان نزدیکی ها بلند شد؛ نه دور بود، نه نزدیک. انگار از داخل خاک سنگر جوششی بوجود آمد. در یک آن همه از جا پریدیم. تاریکی مطلق بود و ترس؛ نفس را در سینه حبس کرده بود. فکر کردم حمله است. با دست های لرزان اسلحه را چنگ زدم، قلبم چنان می کوبید که صدایش در گوشم طنین می انداخت. چند دقیقه یا شاید چند ثانیه، در سکوت مرگباری گذشت. منتظر بودیم، اما خبر خاصی نبود. گویا آن انفجار، تنها یک فریاد توخالی در دل شب بود.
سردار حسینی در بیان خاطرات خود افزود: در همین حال بود که حس عجیبی پشت چشم چپم آغاز شد. گرم و نمناک، دستم را بصورت بردم و وقتی پایین آوردم، در تاریکیِ ملموس سنگر، حس کردم دستم خیس و چسبنده است. خون، با خود گفتم: «چشمم... خون آمده».
در همین حین اهتمام کردم آرام باشم. یادم آمد آن انفجار، احتمالا از نوع پدافندی بود. همان گلوله هایی که برای زدن هواپیما به آسمان شلیک می شوند و اگر به هدف نخورند، پایین می آیند و منفجر می شوند. به دوستم که کنارم بود گفتم: آقاجان، پارچه ای بدهید. سنگر تاریک بود و فانوس هم خاموش. او دستی به کوله اش برد و چیزی لوله شده را به من داد. پرسیدم: «چی دادی؟» اظهار داشت: «نمیدانم... هرچه بود، همین بود.»
پرچمی که مرهم زخم می شود
وی افزود: آن پارچه لوله شده را روی چشمم گذاشتم. درد نمی کرد، فقط گرمای خون و ترسی عمیق از نابینا شدن همراهم بود. تا بامداد همان گونه نشستم. با نخستین نور سحر بود که چشمم را باز کردم و با چشم سالم، آن چه را روی چشمم گذاشته بودم دیدم، یک پرچم سبز کوچک، پرچم جمهوری اسلامی. بندهایش را باز کردم و پهنش کردم. نقش های روی آن در نور کم صبح، برایم عجیب آشنا بود. انگار سال ها با آن زندگی کرده بودم. همان موقع بود که دوستم اظهار داشت: دیشب موقع انفجار، بچه ها داشتند پرچم های حضرت زهرا (س) و پرچم سپاه را پخش می کردند یکی افتاد دست من.
سردار سید جواد حسینی خاطرنشان کرد: آن پرچم را تا کردم و در جیب سینه ام، نزدیک قلبم گذاشتم. خونی که روی آن خشک شده بود، حالا قسمتی از آن شده بود. چشمم هم به مرور خوب شد، اما آن شب و آن پرچم، برای همیشه در خاطرم ماند. گواهی بود بر روزهایی که مرگ، آن قدر نزدیک می شد که می توانستیم رگ و ریشه اش را لمس نماییم، اما بندگی و ایمان، نزدیک تر بود. همان پرچم، امروز بعد از ۴۰ سال، همچنان پیش من است. گاهی آنرا باز می کنم و بوی خاک خیس خوزستان و دود باروت و صدای همهمه بچه های سنگر، برایم زنده می شود.
تفسیر مکتب سلیمانی در بستر علوی مازندران
ریشه دار بودن فرهنگ منطقه در «مسیر علوی» و حرکت با «یا علی گفتن»، نشان داد که هدف، نمایش این حقیقت است که مکتب سلیمانی، امتداد منطقی همان جوانمردی و غیرت دینی است که در فرهنگ مازندران جریان دارد.
حجت الاسلام روح الله ترابی نسب از رزمندگان دفاع مقدس و مدافع حرم از دیگر راویان «روایت حبیب» در شهرستان جویبار بود که از دوران حضوراش در سوریه روایت کرد.
در قسمت پایانی این رویداد فرهنگی و هنری، از خانواده های چهار شهید کشتی گیر جویبار تجلیل شد این اقدام نشان داد که در این منطقه، پهلوانی نه یک هنر صرف، بلکه یک تعهد خونی است.
«کاروان سرباز» یک رویداد ملی است که علاوه در استان مازندران در استانهای تهران، خوزستان، بوشهر، یزد، فارس، کرمان و حتی شهر بصره عراق نیز برگزار می شود.
برگزاری نمایشگاه های آثار تجسمی و کتاب با مبحث دفاع مقدس و ادبیات پایداری قسمتی از رویداد فرهنگی و هنری «روایت حبیب» بود که در سالن ورزشی پهلوان مهدی حاجی زاده به معرض نمایش گذاشته شد.
منبع: newsfun.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب