صفر كشكولی :
هنوز سلطان صدایم می کنند
مجله سرگرمی: صفر کشکولی بازیگر باسابقه سینما و تلویزیون بیان کرد در گذشته به سبب نقش های منفی زیادی که بازی می کرده است، عده ای از مخاطبان سینما و تلویزیون از او می ترسیدند، اما هنوز مردم دوستش دارند.
صفر کشکولی بازیگر باسابقه سینما و تلویزیون در گفتگو با خبرنگار مهر درباره کم کاری خود در سالهای اخیر اظهار داشت: ما اگر کاری انجام می دهیم خدمت گزار مردم هستیم البته پیگیری رسانه ها هم اجازه نمی دهد که فراموش شویم. زمانی فیلم های اکشن خوبی در سینما ساخته می شد که مردم هم استقبال خوبی از آنها می کردند، اما متأسفانه این روزها بیشتر فیلم ها طنز و تجاری شده است. شاید از کارهای طنز استقبال شود اما مردم از کارهای اکشن هم استقبال می کنند.
وی افزود: برای سینمای اکشن ایران بچه های زیادی زحمت کشیده اند، با بازی در نقش های منفی و یا مثبت. جریان تولید سینما اما امروز به کارهای طنز رو آورده است و شما باید از تهیه کنندگان و نویسندگان این سوال را مطرح کنید که چرا فقط کارهای طنز می سازند.
هنوز قدرت و انرژی بازی در اکشن را داریم
این بازیگر سینما با بیان آمادگی خود برای حضور در فیلم های اکشن، اظهار داشت: توانایی ما هنوز خوب است چونکه قدرت و انرژی لازم را داریم و همچنان هم ورزش می نماییم. ما همیشه بدن مان را سالم و روی فرم نگه می داریم. یک بازیگر باید همیشه بدنش را روی فرم نگه دارد، حالا هر نقشی که مقرر است به او بدهند؛ چه کار طنز، چه کار عاطفی و درام و چه کار اکشن. یک بازیگر باید همیشه برای کار آماده باشد.
وی افزود: اتفاقاً بتازگی با همراهی جمشید هاشم پور به کارگردانی علی جبارزاده در فیلم «لب خط» بازی کردیم که یک فیلم اکشن خیلی خوب بود و بازیگران معروفی هم در آن حضور داشتند. این روزها هم سریال «نیسان آبی» را درحال پخش دارم که از قسمت چهارم نقش من در آن شروع می شود. منوچهر هادی لطف داشت و از ما برای بازی در این سریال دعوت کرد تا فراموش نشویم. هرچند حضورم در این سریال کوتاه است اما پرخاطره است.
کشکولی درباره واکنش مردم در کوچه و خیابان اظهار داشت: مردم همیشه می گویند ما با شما خاطره داریم. مردم ما را به نام «سلطان» دوست دارند و صدا می زنند چونکه در سریال «فقط به خاطر تو» نقشی به نام «سلطان» را بازی می کردم که این اسم روی من باقی مانده است. مردم بسیار به ما احترام می گذارند. مردم ما بسیار مهربان، دوست داشتنی و هنردوست هستند. علاوه بر هنردوستی، ورزش دوست هم هستند. من هم در هر ۲ رشته فعالیت داریم. بیش از ۵۰ سال است که در سینما هستم و در ورزش هم که استاد هستم و قهرمانی آسیا دارم. در سال ۱۳۴۱ در کویت مقام اول آسیا را به دست آوردم و در سال ۵۱ هم قهرمان باشگاه های ایران در رشته وزنه برداری شدم و مدال طلا گرفتم. در سال ۵۶ هم در رشته پرتاب دیسک قهرمان ایران شدم. داور ملی پرورش اندام و وزنه برداری هم هستم.
وی افزود: بتازگی سفری به دوبی داشتم و آنجا ایرانی هایی که مرا می دیدند باافتخار به سمت من می آمدند و همه می گفتند که ما با شما خاطره داریم. هر کسی دوست دارد وقتی در خیابان قدم می زند مورد احترام مردم باشد و یک بازیگر یا ورزشکار هم دلش به همین واکنش ها خوش است. همین کشتی گیران ایران که بتازگی مدال های جهانی گرفتند، اگر استقبال مردم از آنها نبود گویی مدال ها به آنها نمی چسبید. بواسطه استقبال مردم این مدال ها افتخارآفرین می شود. استقبال گرم مردم به ما هم روحیه می دهد و از آنها انرژی می گیریم.
مسئولان ما را فراموش کرده اند
این بازیگر باسابقه درباره رفتار مسئولان نسبت به هم نسلان خود در عرصه بازیگری اضافه کرد: مسئولان ما را فراموش کرده اند. بسیاری از بازیگران و ورزشکاران قدیم درحال فراموشی هستند. مسئولان هیچگاه یاد ما هم نیستند. بالاخره ما هم زمانی قهرمان بودیم. هم مدیران سینمایی و هم مدیران ورزشی ما را فراموش کرده اند. خاطرم هست زمانی که سر فیلم «سرحد» گرفتار سانحه شدم، آقای ساموئل خاچیکیان که از کارگردانان بزرگ سینمای ایران بودند، با همراهی ابوالقاسم طالبی که آن زمان سردبیر مجله «سینماویدئو» بود، به عیادت من آمدند. آقای ضرغامی آن زمان مدیر سینما بودند که بسیار از این تصادفی که من دچارش شده بودم، ناراحت شدند و حتی می خواستند برای عمل جراحی من را از زاهدان به تهران منتقل کنند. این افراد آن زمان به یاد ما بودند، اما امروز چه کسی به یاد ماست؟ هیچ کس!
وی اضافه کرد: بسیاری از این بازیگران پیشکسوت هستند که امروز مستأجر هستند و شاید امورات زندگی روزمره شان را هم نتوانند بگذرانند. چرا به این هنرمندان قدیمی توجهی نمی گردد. ما کارگردانان بزرگی مانند مجید جوانمرد را داریم، مگر زمان خودش کم فیلم ساخت؟ چرا امروز باید بی کار باشد و تهیه کننده ها نباید سراغی از او بگیرند؟ محسن شاه محمدی و علی نقیبی و امثال این کارگردانان، تهیه کنندگان و نویسندگان قدیمی امروز در خانه نشسته اند، لااقل از تجربه این عزیزان استفاده نمائیم.
صفر کشکولی در بخش دیگری از صحبت های خود اظهار داشت: زمانی که سریال «آینه عبرت» را بازی می کردم، این سریال جزو پرمخاطب ترین سریال ها حتی در تاریخ تلویزیون ایران بود. انگار این سریال رأس ساعت ۹ پای تلویزیون می نشاند. بهترین خاطره من همین است که آن زمان وقتی به خیابان می آمدم با استقبال گرم مردم مواجه می شدم. حتی در بیابان اگر به جایی می رفتم بازهم افرادی بودند که «آینه عبرت» را دیده باشند و من را «آقاصفر» صدا می کردند.
به دلیل نقش های خشن از من می ترسیدند
وی اضافه کرد: خیلی ها به سبب نقش های خشنی که بازی می کردم از من می ترسیدند. یادم هست زمانی می خواستم به اداره ای بروم. خانمی جلو آمدم و تشکر کرد که شب قبل من را در سریال «آینه عبرت» دیده بود، همان زمان دخترش جیغ کشید و پشت مادرش پنهان شد! می گفت مامان من از این آقا می ترسم! رفتم جلو و سرش رو بوسیدم و گفتم این ها همه نقش است که ما بازی می نماییم.
این بازیگر با اشاره به ایفای بیش از ۱۰۰ نقش منفی در فیلم ها و سریال های مختلف اظهار داشت: امروز هم نقش منفی بازی می کنم اما خودم حتی بلد نیستم یک اسلحه را درست در دستم بگیرم! در فیلم «سرحد» وقتی از پشت لندکروز تیراندازی می کردم، اسلحه ام ۱۴ کیلوگرم وزن داشت و از تیرهای واقعی هم استفاده می کردیم! رییس کل ستاد مبارزه با مواد مخدر زاهدان آن زمان به من می گفت این مدل تیراندازی از پشت لندکروز، کار هر کسی نیست. می پرسید شما دوره چریکی دیده اید؟ که می گفتم خیر، این ها همه از علاقه من به سینما و تلاشم برای خوب بازی کردن نقش هایم بود.
وی با ذکر خاطره ای از فیلم «سرحد» بیان کرد: برای تیزر آن فیلم باید صحنه تیراندازی پشت لندکروز را تکرار می کردیم که از کارگردان و راننده خواستم سرعت را زیاد نکنند. چون به هیچ جایی وصل نبودم و با تیربار سنگین پشت ماشین ایستاده بودم. وقتی ضبط آغاز شد راننده ناگهان پایش را روی گاز گذاشت و الان در فیلم هم سکانسَش هست که من چقدر حین تیراندازی به طرفین پرتاب می شدم. سر همان صحنه از ماشین پرت شدم روی آسفالت، بینی ام لطمه جدی دید و پیشانی ام متلاشی شد! واقعاً خداوند عمر باردیگر ای به من داد. ما این کارهای خطرناک را به جان می خریدیم و خودمان بدلکار خودمان بودیم.
این بازیگر باسابقه اضافه کرد: در بیشتر فیلم ها و سریال هایی که بازی کرده ام، نقش منفی داشته ام. یا کسی را می کشتم یا در زندان بودم. بازی در این نقش های منفی کار هرکسی نبود. عده ای از مردم به ما محبت داشتند اما همان زمان، عده ای از مردم هم از ما می ترسیدند. خیلی ها حتی از ما بدشان می آمد. در صورتیکه این ها نقش هایی بود که به ما می دادند. اگر همه بخواهند نقش امام حسین (ع) را بازی کنند، پس چه کسی باید نقش شمر داشته باشد؟ فارغ از این واکنش ها، تا امروز که در بین مردم زندگی کرده ام، مردم احترام بسیار زیادی به ما می گذارند.
کشکولی در آخر درباره ارتباط با بازیگران هم نسل خود هم اظهار داشت: جمشید هاشم پور یکی از دوستان نزدیک من است. ما در یک باشگاه با هم ورزش می کردیم. وی در رشته خودش یعنی کنگ فو کار می کرد و من هم که بعنوان قهرمان آسیا در رشته بدن سازی کار می کردم. ما ۲ تا مانند برادریم برای همدیگر و دوستی نزدیکی با هم داریم. از خداوند سپاسگزارم که همچنان ما را سلامت نگه داشته تا بتوانیم در خدمت مردم باشیم. ما عاشق مردم هستیم. ان شالله هر چه زودتر هم کرونا از بین برود تا همه مردم در آسایش و آرامش بتوانند زندگی کنند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب