تئاتر فجر ۴۲ در آینه مهر؛
چاه راوی اتفاقی مستند در تئاتر فجر
به گزارش مجله سرگرمی، نمایش انگشتر و چاه به کارگردانی احسان جانمی که در چهل و دومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر حضور دارد، به شکلی روایتی از واقعه مستند حمله اشرار جنوب کرمان به پاسگاه مرزی نصرت آباد است.
احسان جانمی نویسنده و کارگردان نمایش «انگشتر و چاه» که در قسمت مسابقه تئاتر ایران چهل و دومین جشنواره تئاتر فجر، ۶ و ۷ بهمن در سالن چهارسوی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می رود، در رابطه با مبحث این اثر نمایشی به خبرنگار مهر اظهار داشت: صحرای خشک و برهوت جنوب کرمان در کویر در اوایل دهه ۷۰، پسر و مادری منتظر برگشتن شوهر هستند اما شوهر برنمی گردد و خبر مرگش را می آورند. عمو پسر را نزد خود می برد و بعنوان یک انتقامجو بار می آورد. وی توضیح داد: این اثر به صورت رئالیزم جادویی و از زبان یک چاه روایت می شود. همینطور عناصری همچون باد، آب و خاک در روایت اثر نقش دارند. «انگشتر و چاه» تاریخ اوایل دهه ۷۰ ایران را روایت می کند، پایه ای واقعی دارد ولی با تخیل من آمیخته شده است. جانمی در رابطه با مستندبودن اتفاق مدنظر نمایش «انگشتر و چاه»، یادوآر شد: مبحث این نمایش برگرفته از اوایل دهه ۷۰، حمله اشرار جنوب کرمان به پاسگاه مرزی نصرت آباد و گروگان گرفتن سربازان آن پاسگاه است. کارگردان «انگشتر و چاه» با بیان اینکه گروه تئاتر «کاووش» به سرپرستی او با این نمایش یازدهمین حضور خویش را در جشنواره تئاتر فجر تجربه می کند، اضافه کرد: ۲۸ بازیگر در این نمایش حضور دارند که تلفیقی از پیشکسوتان و جوانان تئاتر اصفهان هستند. وی در رابطه با طراحی صحنه نمایش «انگشتر و چاه»، اظهار نمود: در طراحی صحنه نمایش از همین عناصر باد، آب و خاک استفاده کردم و هرچند فضا کاملا بومی است طراحی مدرنی انجام شد. در واقع یک هارمونی بین فضای بومی و طراحی مدرن ایجاد کردم. تلاش کردم مابه زای مدرن عناصر را در نمایش مدنظر قرار دهم. جانمی خاطرنشان کرد: ابداعاتی در طراحی نور انجام دادم و تجهیزاتی را با همکاری فعالان عرصه دانش بنیان ساختیم که بدعت ما در این دوره از جشنواره است. این کارگردان عرصه تئاتر در رابطه با چالش های اقتصادی موجود در راه تولید «انگشتر و چاه»، تصریح کرد: صادقانه می گویم، هم اکنون کسی دنبال تولید تئاتر با حجم بالا نمی رود. با «انگشتر و چاه» در قسمت تازه های تئاتر هستم و در واقع این نمایش را برای جشنواره تئاتر فجر تولید کرده ام و بعد به سراغ اجرای عمومی می روم. سالهای گذشته اگر تولیدی اتفاق می افتاد سود و درآمدی برای گروه تئاتر داشت ولی هم اکنون فقط صرف عشق است که کار می نماییم و مجبور هستیم تن به شرایط سخت مالی بدهیم چونکه کار تئاتر را دوست داریم. ارگان هایی که مقرر است با یک درصد از بودجه فرهنگی خود از جشنواره تئاتر فجر حمایت کنند باید به کمک گروههای تئاتری بیایند و نجات مان دهند. این هنرمند فعال عرصه تئاتر در رابطه با روندی که جشنواره تئاتر فجر تابحال طی کرده است، متذکر شد: من دبیری افراد مختلفی را تجربه کرده ام و به این نتیجه رسیده ام که جشنواره تئاتر فجر سیاست واحدی ندارد و هر سال بنا به سلیقه، بخشی به آن اضافه یا از آن کم می شود. چرا باید جشنواره ای که بزرگ ترین و معتبرترین جشنواره ما است از یک سیاست واحد پیروی نکند؟ این معضلی است که با آن دست و پنجه نرم می نماییم. وضعیت بودجه جشنواره معضل دیگری است. چرا باید با بودجه ای اندک بزرگ ترین جشنواره تئاتر ایران را برگزار کنیم؟ جانمی خاطرنشان کرد: تلاش ستاد برگزاری چهل و دومین جشنواره تئاتر فجر را می بینم، نظم و رفتارشان خیلی خوب است اما در پذیرش و هتل و اینکه گروههای تئاتر مقیم شهرستان ها نمی توانند در جشنواره بمانند تا تبادل تجربه را با گروههای دیگر انجام دهند، مشکل داریم. ضمن اینکه گروههای خارجی خوب هم در جشنواره حضور پیدا نمی کنند. البته این موارد تقصیر دبیر نیست و بخش اعظمی از آن به کمبود بودجه مربوط است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب