با معرفی فهرست فیلم های برتر قرن؛
تارانتینو بازیهای گرسنگی را کوبید سرقت ادبی است
مجله سرگرمی: کوئنتین تارانتینو همزمان با معرفی نیمی از لیست ۲۰ فیلم برتر قرن بیست و یکم، بازیهای گرسنگی را یک سرقت ادبی از فیلم بتل رویال ژاپنی خواند.
به گزارش مجله سرگرمی به نقل از ورلد آف ریل، کوئنتین تارانتینو که بتازگی میهمان «پادکست برت ایستون الیس» بود هم زمان با معرفی ۱۰ فیلم دوم از لیست ۲۰ فیلم برتر قرن بیست و یکم به انتخاب خودش، «بازی های گرسنگی» را یک سرقت ادبی خواند. این کارگردان و فیلم نامه نویس برنده اسکار، از لیست خود تنها ۱۰ فیلم نیمه دوم شامل فیلمهای ۱۱ تا ۲۰ را چنین اعلام نمود: «داستان وست ساید» استیون اسپیلبرگ (رتبه ۲۰)، «تب کابین» الی راث (رتبه ۱۹)، «مانی بال» بنت میلر (رتبه ۱۸)، «شکلات» پراچیا پینکاو (رتبه ۱۷)، «مطرودین شیطان» راب زامبی (رتبه ۱۶)، «مصائب مسیح» مل گیبسون (رتبه ۱۵)، «مدرسه راک» ریچارد لینکلیتر (رتبه ۱۴)، «کله خر: فیلم» جف ترمین (رتبه ۱۳)، «گرگ های بد بزرگ» آهارون کشالس و ناوت پاپوشادو (رتبه ۱۲) و «نبرد سلطنتی» کینجی فوکاساکو (رتبه ۱۱). وی وقتی در رابطه با این فیلمها صحبت می کرد، بار دیگر به تحسین فیلم فوکاسکو پرداخت. این کارگردان در طول سال ها به صورت مرتب از فیلم اکشن دیستوپیایی فوکاساکو که سال ۲۰۰۰ تولید شده یاد کرده و آنرا در لیست فیلمهای مورد علاقه اش قرار داده است. این فیلم که بر مبنای رمانی به همین نام نوشته کوشون تاکامی ساخته شده، داستان گروهی از دانش آموزان دبیرستانی را روایت می کند که توسط دولت تمامیت خواه ژاپن وادار به مبارزه تا سر حد مرگ می شوند. تارانتینو به شباهت های بین «نبرد سلطنتی» و «بازی های گرسنگی»، مجموعه کتابی که توسط سوزان کالینز نوشته و بعد از آن فیلم هایش هم ساخته شد، اشاره نمود. این مجموعه فیلمها کم و بیش برمبنای همان طرح داستانی «نبرد سلطنتی» تولید شده اند و تارانتینو گفت نمی تواند باور کند که تیم «نبرد سلطنتی» از کالینز شکایت نکرد. تارانتینو اظهار داشت: من نمی فهمم چگونه نویسنده ژاپنی از سوزان کالینز شکایت نکرده است. منتقدان نادان کتاب که نمی روند یک فیلم ژاپنی به نام «نبرد سلطنتی» را تماشا کنند، بدین سبب هیچ گاه او را برای این سرقت ادبی سرزنش نکردند. آنها در رابطه با این که این فیلم بدیع ترین چیزی بوده که تابحال خوانده اند صحبت کردند، اما منتقدان فیلم بمحض این که فیلم را دیدند، گفتند: «چه مسخره ! این که همان «نبرد سلطنتی» است، البته با درجه سنی PG!» تارانتینو گفت یکی از نخستین کسانی است که «نبرد سلطنتی» را دیده، برای اینکه دوست کارگردان کینجی فوکاساکو بود. تارانتینو وقتی در ژاپن درحال بررسی های اولیه برای «بیل را بکش» بود از جانب فوکاساکو به نمایش خصوصی از فیلمی که در دست ساخت داشت، دعوت شد. وی در این مورد می گوید: اصلاً نمی دانستم مقرر است چی ببینم و لعنتی! حتی نمی دانم چه دیدم. خیلی عجیب بود. ۳ ماه بعد، من در جشنواره فیلم سیاتل شاهد نمایش «نبرد سلطنتی» شدم. هنوز هیچ کس در آمریکا این فیلم را ندیده بود. من به نمایش نیمه شب رسیدم و برای من خیلی هیجان انگیز بود، چون می دانستم مقرر است حضار چه چیزی ببینند. می دانستم این فیلم مقرر است چیزی بیشتر از آن چه آنها تصور می کنند، عرضه دهد! داشتن این دانش، قدرت بود. در قسمت دیگری از صحبت هایش تارانتینو از «داستان وست ساید» که انتخاب شماره ۲۰ وی است، به عنوان فیلمی که اسپیلبرگ را به عنوان یک فیلمساز احیا کرد، یاد کرد و این فیلم را ستود و اضافه کرد: این فیلمی است که نشان داده است اسپیلبرگ هنوز قدرت دارد. فکر نمی کنم اسکورسیزی فیلمی به این هیجان انگیزی در این قرن ساخته باشد. تارانتینو در رابطه با انتخاب شماره ۱۳ خود هم اظهار داشت: من در ۲۰ سال قبل بیشتر از هر فیلم دیگری برای فیلم «کله خر: فیلم» خندیدم. از زمان ریچارد پرایور به یاد ندارم که از ابتدا تا آخر این طور خندیده باشم … وقتی داشتم «کیل بیل» را می ساختم، آنرا دیدم و فکر می کردم آنقدر خنده دار است که یک نسخه پیدا کردم و فیلم را با همه بچه های گروه «کیل بیل» تماشا کردیم و از خنده مُردیم. تارانتینو مقرر است در پادکست بعدی، ۱۰ فیلم برتر قرن بیست و یکم به انتخاب خودش را معرفی نماید.
به اجمال، این کارگردان و فیلمنامه نویس برنده اسکار، از فهرست خود تنها ۱۰ فیلم نیمه دوم شامل فیلمهای ۱۱ تا ۲۰ را چنین اعلام نمود: داستان وست ساید استیون اسپیلبرگ (رتبه ۲۰)، تب کابین الی راث (رتبه ۱۹)، مانی بال بنت میلر (رتبه ۱۸)، شکلات پراچیا پینکاو (رتبه ۱۷)، مطرودین شیطان راب زامبی (رتبه ۱۶)، مصائب مسیح مل گیبسون (رتبه ۱۵)، مدرسه راک ریچارد لینکلیتر (رتبه ۱۴)، کله خر: فیلم جف ترمین (رتبه ۱۳)، گرگ های بد بزرگ آهارون کشالس و ناوت پاپوشادو (رتبه ۱۲) و نبرد سلطنتی کینجی فوکاساکو (رتبه ۱۱). این فیلم که بر اساس رمانی به همین نام نوشته کوشون تاکامی ساخته شده، داستان گروهی از دانش آموزان دبیرستانی را روایت می کند که توسط دولت تمامیت خواه ژاپن مجبور به مبارزه تا سر حد مرگ می شوند. از زمان ریچارد پرایور به یاد ندارم که از ابتدا تا آخر این طور خندیده باشم … وقتی داشتم کیل بیل را می ساختم، آن را دیدم و فکر می کردم آنقدر خنده دار است که یک نسخه پیدا کردم و فیلم را با همه بچه های گروه کیل بیل تماشا کردیم و از خنده مُردیم.
منبع: مجله سرگرمی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب