در نشست بازیابی مطرح شد؛
عزمی وجود دارد تا نهاد صنفی ناکارآمد شود
به گزارش مجله سرگرمی، هشتمین نشست از سلسله نشست های بازیابی، با عنوان مداخله نهادهای هنری در صورت بندی امروز و فردا در خانه هنرمندان برگزار گردید.
به گزارش مجله سرگرمی به نقل از مهر، هشتمین نشست از سلسله نشست های «بازیابی» با عنوان «مداخله نهادهای هنری در صورت بندی امروز و فردا» با حضور ایرج راد رئیس هیات مدیره خانه تئاتر، حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی و محمدمهدی عسگرپور رئیس هیات مدیره خانه سینما، عصر چهارشنبه ۱۰ اسفند در سالن شهناز خانه هنرمندان برگزار گردید.
در ابتدای این نشست محمدمهدی عسگرپور رئیس هیأت مدیره خانه سینما به عرضه توضیحاتی در مورد وضعیت نهادهای صنفی در عرصه فرهنگ و هنر پرداخت و اظهار داشت: بحث نهادهای صنفی در عرصه فرهنگ و هنر همیشه مطرح بوده و هر بار در بحران ها بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. آیا در کشوری زندگی می نماییم که نهادهای صنفی به صورت طبیعی به وجود آمده و فعالیت می نمایند یا نه؟ آیا حاکمیت علاقمند به فعالیت طبیعی این نهادها هست یا نه؟ نهادها باید به صورت طبیعی ثبت شده باشند.
وی متذکر شد: قانون مشخصی برای امور صنفی بخصوص در حوزه فرهنگ و هنر و روند مشخصی برای ثبت نهادهای صنفی وجود ندارد. تصورم اینست نهادهای مختلف حاکمیتی موافق قوام نهادهای صنفی در عرصه فرهنگ و هنر نیستند. ازاین رو با واکنش های فصلی مواجهیم.
این هنرمند عرصه سینما با اشاره به اینکه اکوسیستمی شکل گرفته که نهاد صنفی خانه سینما را بلاتکلیف گذاشته است، تاکید کرد: عزمی وجود دارد که نهاد صنفی ناکارآمد باشد و نتواند نقش خویش را در مقاطع مختلف و بحران ها انجام دهد. وقتی نهاد صنفی از دید حاکمیت ناکارآمد شود بخش خصوصی هم به درستی شکل نمی گیرد.
هرگز هنر بعنوان شغل شناخته نشده است
سپس ایرج راد رئیس هیأت مدیره خانه تئاتر هم در ادامه سخنان عسگرپور، خاطرنشان کرد: در ایران هیچگاه هنر بعنوان یک شغل شناخته نشده و هنر و هنرمند تعریف شغلی نداشته اند. زمانی که تئاتر در ایران شکل گرفت تلاش شد اصولی رعایت شود. تا پیش از ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بخش خصوصی در تئاتر ایران شکل گرفت ولی اجازه شکل گیری سندیکا و نهاد صنفی داده نشد. پس از آن به این نتیجه رسیدند که آزادی هایی را برای هنر در نظر بگیرند و با شکل گیری اداره هنرهای دراماتیک از جانب دولت به شکلی تئاتر را بعنوان یک شغل پذیرفتند. پس از آن اداره تئاتر و گروههای مختلفی تشکیل شد.
وی ضمن اشاره به شکل گیری یک تقسیم بندی شغلی و هنری در تئاتر پس از کودتای ۲۸ مرداد ۳۲، افزود: هر چقدر تلاش شد تشکل های صنفی تشکیل گردد اتفاقی نیفتاد. اوایل انقلاب هنرمندان تئاتر تلاش داشتند نهاد صنفی شکل دهند اما به سرانجام نرسید. در سال ۷۷ عنوان شد تشکل های صنفی هنری ایجاد شود ولی این گونه نبود که تمام و کمال از جانب جامعه هنری شکل بگیرند. خانه سینما هم که پیش از آن شکل گرفته بود هم به همین گونه بود. خانه تئاتر، خانه موسیقی و خانه هنرمندان تحت لوای مؤسسه فرهنگی و هنری شکل گرفتند و مجوز نهاد صنفی یا سندیکا نداشتند اما همین هم پیش زمینه خوبی بود و سبب شد هنرمندان حوزه های مختلف گرد هم جمع شوند و فعالیت کنند ولی فعالیت شان صنفی و مستقل نبود و اگر بود در محدوده ای خاص بود.
راد با اشاره به اینکه ما مدت ها به دنبال این بودیم که موسسه فرهنگی و هنری نمی تواند پاسخگوی فعالیتهای صنفی باشد، اظهار نمود: در برنامه ششم توسعه دخالت کردیم تا تشکل های صنفی شکل بگیرد و در نتیجه مجوز داده شد که تشکل های صنفی تحت عنوان تشکل های فرهنگ و هنر و رسانه شکل بگیرند اما به سرانجام نرسید. زمان حضور آقای صالحی در وزارت ارشاد و پس از برگزاری جلسات مختلف یک ساله، این روند پیش رفت و توسط وزیر کار و وزیر ارشاد در هیأت وزیران مصوبه ای برای این امر نوشته و تصویب گردید و قرار شد ظرف ۲ سال تشکل های صنفی شکل بگیرند. در خانه تئاتر ۷ صنف ما توانستند شناسه ملی از ثبت شرکت ها بگیرند و نهاد صنفی سراسری شکل بدهند ولی با شکایت ۲ نفر در خصوص اشکال شرعی داشتن چند بند که به شورای نگهبان عرضه شد همه چیز به هم ریخت. ما نامه ای نوشتیم که اگر اشکالاتی وجود دارد برطرف شود ولی متأسفانه پاسخی داده نشد.
این هنرمند با سابقه عرصه تئاتر تاکید کرد: همه باید پای این قضیه بایستند تا انجمن های صنفی سراسری شکل بگیرند و تئاتر و هنر بعنوان یک شغل شناخته شود.
هنوز موسیقی هویت پذیرفته شده ای ندارد
در ادامه این نشست حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی هم به عرضه توضیحاتی در رابطه با وضعیت موسیقی در ایران پرداخت و اظهار داشت: پیش از انقلاب در حوزه موسیقی بخش هایی نظیر موسیقی سنتی و موسیقی کلاسیک جنبه درآمدی و شغلی نداشته است بنابراین استادان برجسته ما پیش از انقلاب احساس شان این نبود که از راه موسیقی کسب درآمد می کنند. پیش از انقلاب کنسرت به معنای کنسرت بزرگ و درآمدزا وجود نداشت. پس از انقلاب هم موسیقی تعطیل شد و یک دهه موسیقی نداشتیم چون تصور می شد موسیقی حرام است و تنها بخش سرود شکل گرفت و وجود داشت.
وی خاطرنشان کرد: هنوز موسیقی هویت مشخص و پذیرفته شده از جانب حاکمیت ندارد. هنوز هم در نقاط مختلف کشور موسیقی اجازه فعالیت و برگزاری کنسرت ندارد.
نوربخش ضمن اشاره به شکل گیری خانه موسیقی، خاطرنشان کرد: در موسیقی اساساً فردیت بسیار پر رنگ است بر خلاف سینما و تئاتر که با جمع شکل می گیرد. بدین منظور مخالفتی با جمع شدن هنرمندان موسیقی گرد هم وجود داشت و باید لزوم این جمع به مخالفان تفهیم می شد. اساسنامه ما هم مؤسسه فرهنگی و هنری چندمنظوره است یعنی هیأت مؤسس سهام دار هستند. طی این سال ها این مورد چالش های جدی حقوقی برای خانه تئاتر و موسیقی به دنبال داشته است.
مدیرعامل خانه موسیقی با اشاره به اینکه در دوران کرونا جامعه هنری که کارشان تعطیل شده بود بلاتکلیف بودند، اظهار نمود: از آنجائیکه سینما، تئاتر و موسیقی قبل از کرونا به صندوق اعتباری هنر وصل شده بودیم توانستیم حمایت های ناچیزی از هنرمندان داشته باشیم و به شکلی تبدیل به شعبه ای از کمیته امداد شدیم. در حوادث اخیر اجتماعی هم به شکلی شعبه ای از صلیب سرخ شده ایم.
عسگرپور در قسمت دیگری از نشست «مداخله نهادهای هنری در صورت بندی امروز و فردا» در رابطه با عملکرد خانه های سینما، تئاتر و موسیقی در مقاطع مختلف زمانی، تاکید کرد: اگر قدرتی در مجموعه خانه ها وجود دارد مشخصاً به اعضای اش برمی گردد نه این که قانونی برای صنف تعریف شده باشد. بارها به کسانی مجوز فعالیت داده شده که فعالیت شان غیر صنفی بوده است بعنوان مثال سال ۸۸ وزارت ارشاد وقت به افرادی مجوز فعالیت و شکل دادن خانه سینمای ایرانی ها را داد. ما نمی توانیم به لحاظ قانونی با این افراد و یا اعضایی که گرفتار تخلف می شوند برخورد نماییم. به لحاظ قانونی و حقوقی جایگاه لازم به نهادهای صنفی داده نشده و ازاین رو با تجمعات به دنبال احقاق خود هستیم.
رئیس هیأت مدیره خانه سینما خاطرنشان کرد: تا هم اکنون فضایی به وجود نیامده که دارای مصوبه ای در مجلس شویم تا جایگاه قانونی و حقوقی داشته باشیم. گمان نمی کنم این اتفاق در عرصه فرهنگ و هنر رخ دهد و ما باید همیشه به دنبال حقوق خود بدویم.
ایرج راد هم در این خصوص خاطرنشان کرد: در اتفاقات اخیر، پیگیری هنرمندانی که دستگیر شده بودند ابتدا در خانه سینما انجام شد و پس از آن کارگروه هایی هم در خانه تئاتر و خانه موسیقی شکل گرفت و شبانه روز پیگیر وضعیت و شرایط افراد بودند و بالاخره توانستند تا جایی که از دست شان برمی آمد کارهایی را انجام دهند.
وی تاکید کرد: این تشکل ها کارهای زیادی انجام داده اند و شکل گیری شان بیهوده نبوده اما در عین حال مشکلات زیادی داریم. حمایت ها در تئاتر دیگر حمایت نیست و بچه های تئاتر از جیب خود هزینه می کنند در حالیکه هنرمندان تئاتر باید جایگاه شغلی داشته باشند. جایگاه دولتی و جایگاه خصوصی تئاتر اصلاً معلوم نیست و همه چیز آشفته و به هم ریخته است. ما مدام تلاش می نماییم این به هم ریختگی را گوشزد نماییم.
هنرمند صدقه بگیر نیست
رئیس هیأت مدیره خانه تئاتر خاطرنشان کرد: هنرمند صدقه بگیر نیست که بسته های حمایتی را به رخ ما می کشند. هیچ حمایتی از هنرمندان نمی گردد. این خانه ها در این شرایط به سختی کار کردند تا شرایط بیمه و درمانی هنرمندان را مرتفع کنند. مدام گرفتار مسائل حاشیه ای می شویم ولی به دنبال کار اساسی و قانونی شدن جایگاه هنر هستیم.
راد در رابطه با مشارکت کم اعضای خانه های سینما، تئاتر و موسیقی در مقابله با بحران ها و اتفاقات مختلف، اظهار نمود: اعضای ما آموزش صنفی ندارند و همه چیز را از اعضای هیأت مدیره می خواهند و خودشان وارد عمل نمی شوند. هم اکنون به طرق مختلف داریم این آموزش ها را می دهیم.
عسگرپور هم در اینباره خاطرنشان کرد: در سینما اساساً دریافت مجوزها از جانب نهاد دولتی است. بعنوان مثال ما با گروهی از اعضا و همکاران جلسه ای داریم که باید در مقابل فلان مبحث واکنش داشته باشیم ولی برخی از همکاران ما درگیر تولید پروژه و نیازمند مجوزها و حمایت های دولتی هستند، به این خاطر نمی توانند ما را همراهی کنند. وابستگی بسیاری از همکاران ما به تولید سبب می شود در بزنگاه ها نتوانیم بموقع عمل نماییم. با این وجود امتیازمان بد نبوده و در بحران ها خوب عمل کرده ایم.
نوربخش هم در رابطه با این وضعیت در خانه موسیقی، خاطرنشان کرد: در حوزه موسیقی بخش فعال پاپ را داریم که پروژه و تعریف اقتصادی و تجاری دارد. ما در خانه موسیقی با این بخش مشکل نداشتیم. بیشتر افرادی که در خانه موسیقی رفت و آمد دارند کاری ندارند و فقط به دنبال بیمه و دریافت کمک های مالی هستند. هیأت مدیره خانه موسیقی سال هاست به دنبال شکل دادن انجمن خوانندگان پاپ هست ولی انجام نشده چون این گروه امورات خویش را سپری می کنند و بخش اقتصادی و تجاری شان فعال است.
وی افزود: اما هنرمندان دیگری که عضو خانه موسیقی هستند نظیر موسیقی نواحی، مسائل شان از قبیل بیمه و کمک های مالی است و حتی در انتخابات خانه موسیقی شرکت نمی کنند. در هیأت مدیره خانه موسیقی طی سالهای گذشته شاهد حضور هنرمندان شناخته شده موسیقی ایران بوده ایم که هیچ گاه درگیر تولید و وابسته به دولت نبوده اند که بخواهند در بزنگاه ها عقب نشینی کنند.
مدیرعامل خانه موسیقی خاطرنشان کرد: اگر در هیأت مدیره های خانه ها شاهد حضور چهره های تکراری هستیم به این علت است که داوطلبی برای حضور نیست و این عزیزان با جان و دل و بدون توقع مالی، فعالیت می نمایند.
در ادامه نشست «مداخله نهادهای هنری در صورت بندی امروز و فردا» شرکت کنندگان و حاضران در نشست نقطه نظرات و پرسش های خویش را در رابطه با عملکرد این نهادهای صنفی مطرح و محمدمهدی عسگرپور، ایرج راد و حمیدرضا نوربخش به آنها پاسخ دادند.
منبع: newsfun.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب