پس از ۱۰ سال؛
تازه ترین آلبوم استاد حاشیه نشین منتشر گردید
به گزارش مجله سرگرمی تازه ترین آلبوم محسن نفر آهنگساز و نوازنده شناخته شده موسیقی ایرانی بعد از گذشت ۱۰ سال از انتشار اثر پیشین با عنوان سرگردان پیش روی مخاطبان قرار گرفت.
به گزارش مجله سرگرمی به نقل از مهر، محسن نفر نوازنده تار و استاد حاشیه نشین موسیقی ایرانی که فعالیتهای ارزشمندی را در عرصه موسیقی ردیف دستگاهی ایران انجام داده بعد از گذشت ۱۰ سال از انتشار آلبوم پیشین خود، آلبوم «سرگردان» را توسط نشر موسیقی «کوک» منتشر نمود.
در این آلبوم بی کلام قطعه های «سرگردان»، «تذکر»، «دریچه»، «بارقه»، «انتظار»، «گشایش»، «تردید»، «فروبسته»، «طلب» در دسترس مخاطبان قرار گرفته است. این اثر با مجوز شماره ۵۱۵۰- ۱۳۹۸ از دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همینطور شماره واسپاری ۲۶۵۶۷ کتابخانه ملی ایران انتشار یافته که کامران شریفی مدیر تولید، مرجان راجزی طراحی و گرافیک دیگر عوامل اجرایی آنرا می سازند.
محسن نفر که تابحال آلبوم های «وصل مستان»، «شمس الضحی»، «باغ ارغوان»، «یاد یار»، «فکرنو»، «یاس»، «خاکستری، آبی» را منتشر نموده است، در بخشی از متن طولانی که برای آلبوم «سرگردان» منتشر نموده، آورده است: «سرگردان عنوانی برای آلبومی است که بعد از ۱۰ سال سرگردانی میان انتشار و عدم آن و پس از آلبوم «خاکستری، آبی» منتشر می شود. سرگردانی من برای آنکه آیا با مشاهده این همه نابسامانی اوضاع جهان و سرگردانی بشر آنرا انتشار بدهم؟ و اینکه این اثر چه نقش و جایگاهی در این میانه می تواند داشته باشد.
بشر میان خیر و شر و نور و ظلمت، مهر و کین، جنگ و صلح، هجرت و اقامت، جهل و علم، عقل و مرک، هدایت و گمراهی، و اصلاً هستی و نیستی سرگردان است. چگونه می توان این همه التهاب سرگردانی و تب و آنرا ندید؟ و یا دید و به آن بی تفاوت بود. ظاهراً به نظر می آید سرگردانی از آن افراد بی انگیزه، بی هدف، بی برنامه، بی همت، بی خیال، بی اشتیاق، بی عقل، بی پشتیبان است، آری اینها هست ولی در شرایط فردی و جزیی، در واقع جهان و شرق و غرب عالم، چنین وصفی دارد […] تذکر سرگردانی در همه حالات و آنات، بایستگی و شایستگی دارد. همچون حال و آن، هنر و از بین رشته های آن موسیقی است.
در این آلبوم که آوای سرگردانی با نغمه و نوا، ترنم شده، مراحل بروز و ظهور آن، زمزمه و منازل فراز و نشیب آن، نهیب شده است. در مقابل سرگردانی همیشه «تذکر» پیر و کارآزموده، کارساز است و «دریچه» رهایی را پیش روی سرگردان می نمایاند. با آرزوی رهایی است که «بارقه ای» از لطف و لبخند بر بخت خود مشاهده می کند و برای رهایی «انتظار» می کشید.
انتظار که آبدیدگی و صلابت صبر را می طلبد، برای سرگردان کمر شکن است. اما صحت تذکر پیر دنیا دیده، تجلی می کند و نجات و «گشایش»، رقم می خورد. همیشه به دنبال هر لطف و کرامتی، نابخردی هست و تردید که سپهسالار نابخردی است، نور را در بند ظلمت می کند و «فروبستگی» رخ می دهد. از آنجائیکه نور و ظلمت تهدید یکدیگرند، در قمر فروبستگی نجات و رهایی و آزادی، دعا و «طلب» می شود.
قطعه فروبسته، اثری است که نابهنگام و دفعتا در منزل (با یک ضبط صوت دستی) ضبط شده است. اما چون احوالش همان است که باید، مغتنما علیرغم نقیصه ضبط غیر استودیویی عیناً در این آلبوم قرارش دادیم.»
محسن نفر در سال ۱۳۳۹ در تهران به دنیا آمد. آغاز فعالیتهای موسیقایی این موزیسین، ردیف دان و نوازنده تار و سه تار، به سال ۱۳۵۰ خورشیدی مربوط می شود؛ سالی که به هنرستان عالی موسیقی ملی ایران راه پیدا کرد. نفر هفت سال در هنرستان به آموختن موسیقی پرداخت و توانست دیپلم هنرستان را به دست آورد. وی در تمامی این سال ها بعنوان شاگرد اول کلاس خود دست یافت و همین مساله سبب شد تا بعدها استاد محمود کریمی که با توانایی و خلاقیت نفرآشنا می شود، او را به مرکزحفظ و اشاعه موسیقی به مدیریت مرحوم داریوش صفوت معرفی می کند و نفر نوجوان که هنوز دو سالی به دریافت دیپلم هنرستانش باقی مانده بود، گام در وادی حرفه ای موسیقی می نهد. همچون استادانی که وی در هنرستان از آنها کسب هنر و دانش کرد می توان به رضا وهدانی، اولین معلم تار او، حبیب الله صالحی اشاره نمود.
به گفته نفر پس از سه سال استاد رضا وهدانی او را به کلاس علی اکبرخان شهنازی استاد موسیقی و چهره نامدار عرصه تارنوازی و ردیف دان شناخته شده می برند.
نفر درباره حضور خود در کلاس شهنازی می گوید: «استاد شهنازی از من خواست قطعه ای را اجرا کنم. بنده هم قطعه ای را اجرا کردم و استاد شهنازی مرا به شاگردی خود پذیرفتند. در حالیکه این کار در قاعده و روال عادی کار هنرستان نبود و استاد شهنازی به دانشجویان، یعنی آنهایی که بالاتر از مقطع دیپلم را می گذراندند آموزش می داد. اما من سه سال مانده بود تا دیپلم بگیرم. آغاز تلمذ بنده در خدمت ایشان از سال ۵۳-۵۴ بود.»
ورود نفر به مرکز حفظ و اشاعه سبب شد تا او با هنرمندانی چون سعید هرمزی، یوسف فروتن، عبدالله خان دوامی و غلامحسین بیگجه خانی آشنا شود و از محضر استاد هرمزی و فروتن به شکل مستقیم بهره ببرد و در کنار آن به حشر و نشر با دیگر بزرگان موسیقی بپردازد. نفر در سال ۱۳۵۷ هم با کسب رتبه نخست هنرستان و رتبه اول رشته موسیقی وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته موسیقی شد. این در حالی بود که شرایط ابتدای انقلاب و تعطیلی دانشگاه ها و در ادامه توقف فعالیت رشته موسیقی در دانشگاه سبب شد تا نفر گرایش فلسفه را برای ادامه تحصیل انتخاب نماید. او فلسفه غرب و الهیات را تا مقطع کارشناسی و فلسفه اسلامی را تا مقطع کارشناسی ارشد ادامه داد. وی در سال ۱۳۵۹ قطعاتی را برای شبکه دوم تلویزیون ساخت و تکنوازی کرد که در همان زمان از این شبکه پخش گردید.
سال ۱۳۶۰ و با تاسیس حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی (حوزه اندیشه وهنر اسلامی) وارد این مرکز شد و به همراه حسام الدین سراج در شکل گیری واحد موسیقی حوزه هنری نقشی تعیین کننده ایفا کرد که بعدها سید عبدالحسین مختاباد و رضا مهدوی هم به این جمع پیوستند.
نفر در سال های اولیه دهه شصت توانست مجموعه نینوا را با صدای حسام الدین سراج انتشار دهد. آثاری که همچون قطعات خاطره انگیز زمان جنگ و انقلاب به شمار می روند. پس از انتشار نینوای یک و دو با صدای سراج، نفر با سراج کاری ویژه انجام داد که همانا دو آلبوم وصل مستان و شمس الضحی را می توان نام برد؛ آثاری که درزمان انتشار خود بعنوان ابتکاری تازه در موسیقی بداهه نوازی نام گرفت و حتی محمدرضا لطفی، آهنگساز و نوازنده برجسته تار، از آنها بعنوان آثاری در خور اعتنا و مبتکرانه یاد کرد.
آلبوم باغ ارغوان، با صدای سراج و سرپرستی و آهنگسازی نفر و هم البوم یادیار با یاد حضرت امام خمینی (ره) از دیگر کارهای نفر به حساب می آید. او سپس همکاریهای جسته وگریخته ای را با هنرمندان دیگری سامان داد که همچون آنها همکاری با شهرام ناظری در یک کنسرت و هم اجرای چند کنسرت غیر رسمی با این خواننده شهیر در شهرستان بود. این در شرایطی است که آلبوم های فکر نو و یاس «خاکستری، آبی» در سه سی دی همچون کارهای دیگر محسن نفر در عرصه تکنوازی و بداهه نوازی به حساب می آید.
نفر در زمینه آموزش ردیف و هم درک و دریافتی که از ردیف دارد، هم دستی چیره دارد، او را باید از چیره دست ترین نوازندگان تار و سه تار به شمار آورد که با نگاهی متفاوت به ردیف و هم درکی پیچیده از موسیقی ایرانی، کارهای ارزشمندی را عرضه کرده است. صدای ساز نفر از تشخص و استقلال خاصی برخوردار می باشد و هویت خاص خویش را دارد. ضمن اینکه انتشار ردیف موسی خان معروفی به روایت نفر در ۲۰ سی دی از جانب مرکز موسیقی حوزه هنری همچون کارهای شاخص او به حساب می آید. خود آموز تار و سه تار به صورت صوتی وتصویری، شامل ۱۶ دی وی دی هم از دیگر کارهای او به حساب می آید.
محسن نفر دستی هم در موسیقی فیلم دارد و موسیقی فیلم آثاری چون «بلمی به سمت ساحل»، «گورگن»، «مرگ دیگری»، «هودج» و نمایش «صابرین» همچون کارهای او به حساب می آید. این هنرمند در سال های میانی دهه هشتاد یک گروه موسیقی به نام غوغا هم تشکیل داد که با صدای حسین علیشاپور جراهایی را در جشنواره موسیقی فجر به انجام رساند و پس از آن هم چند اجرا در داخل و خارج از ایران با همین گروه به صحنه برد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب