نشست تخصصی جشنواره عمار ؛
گرفتار جامعه ای حالا زده هستیم، تزریق آگاهی مضاعف به مخاطب
مجله سرگرمی: پرویز امینی مدرس دانشگاه و تحلیلگر سیاسی در نشست تخصصی تصویر ایران، حال و آینده و نقش سینما در تصویرسازی ایران در جشنواره عمار بیان كرد كه سینمای اجتماعی ما سینمای اعتراض است.
به گزارش مجله سرگرمی به نقل از مهر، نشست تخصصی «تصویر ایران، حال و آینده و نقش سینما در تصویرسازی ایران» با حضور پرویز امینی استاد دانشگاه شب گذشته ۱۶ دی ماه در هفتمین روز اكران های مركزی نهمین جشنواره «عمار» در سینما فلسطین برگزار گردید. پرویز امینی مدرس دانشگاه و تحلیلگر سیاسی در نشست تخصصی «تصویر ایران، حال و آینده و نقش سینما در تصویرسازی ایران» كه در حاشیه هفتمین روز اكران های مركزی نهمین جشنواره «عمار» در سینما فلسطین برگزار شد، اظهار داشت: طرح چنین عنوانی برای نشست به این معنا است كه درخلال واقعیت موجود و آنچه كه باید باشد، فاصله و شكاف می بینیم در واقع به وجه رسانه ای سینما كه واقعیت ها در آنجا ساخته می شوند، توجه داریم. نویسنده كتاب «جامعه شناسی ۲۲ خرداد» گسترش رسانه های نوظهور را در احداث ظرفیت برای هر شهروند ضروری دانست و بیان كرد: در چنین جامعه ای، درك از جهان اجتماعی دشوار خواهد شد. ما با یك كثرت گرایی در فضای سیاسی و اجتماعی ایران مواجه هستیم و این وضعیت، زمینه تفاسیر گوناگون و مختلفی را فراهم می آورد. این استاد دانشگاه با اشاره به اینكه سینما هنر، صنعت و رسانه است، توضیح داد: سینما یك نهاد اجتماعی است بنابرین نمی توانیم سینمای فردی یا غیراجتماعی داشته باشیم اما درباره اینكه سینمای اجتماعی چه زمانی شكل گرفته است، می توان مولفه هایی را بیان كرد. وی افزود: وقتی فیلم وجاهت اجتماعی پیدا می كند كه بتواند آن واقعیتی را كه وجود دارد و در ناخودآگاه جامعه است، وارد خودآگاه جمعی كرده و هشیاری و آگاهی بخشی احداث كند اما زمانی كه درمورد بدیهیات صحبت كند، این امر بیشتر به ژورنالیسم و عرصه خبری مربوط میگردد. پس مولفه اول، تزریق آگاهی مضاعف به جامعه است. امینی عنوان كرد: قضاوت كردن، مولفه دوم سینمای اجتماعی است كه در آن، فیلم درباره یك مساله، اعلام موضع می كند. این استاد دانشگاه توضیح داد: سومین مولفه سینمای اجتماعی، افق گشایی است. به این معنا كه سینماگر با مسایل مختلف سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی روبرو است و درباره آنها چاره ارائه می كند. افق سازی باز چهارمین مولفه این نوع سینماست چونكه جامعه انسانی برای پیشرفت باید مانند سندهای چشم انداز تصویری از آینده داشته باشد. سینماگر باید واقعیت های مطلوب و ممكن را شكل دهد و عزم ملی احداث كند البته این افق سازی هزینه هایی هم دارد كه سینماگر باید تحمل آنها را در جامعه احداث كند. ایشان سپس سخنانش با اشاره به اینكه جامعه، حال و روز خوشی ندارد، اظهار داشت: در چنین شرایطی سینما باید به این تصمیم برسد كه تغییر مثبتی در جامعه احداث كند. این استاد دانشگاه با اشاره به قابل فهم بودنِ تعریف جامعه شناسی اعتراض در جامعه ایرانی افزود: همواره اعتراضات نقل محافل جمع های دوستانه و خانوادگی جامعه ایران بوده است خصوصاً در شرایط كنونی كه ناكارآمدی هایی وجود دارد، تمایل به انتشار اخبار منفی هم بیشتر میگردد و امروزه سینما باز این مقوله را تقویت می كند. امینی درانتها در توضیح نقش رسانه در تصویرسازی ایران آینده اظهار نمود: رسانه هم در تصویری كه از گذشته ارائه می كند و هم در تصویر آینده، نقش دارد اما مشكل ما این است كه گرفتار جامعه ای حالا زده هستیم و فقدان خودآگاهی تاریخی داریم. این مساله، یك خلأ است و مادامی كه تصویری از گذشته نداشته باشیم، نمی توانیم آینده را بسازیم البته باید امكانات را سنجید و سپس آینده ای ممكن ترسیم كرد. باید در رسانه، چرخشی روی داشته ها، امكانات و توانمندی ها احداث كرد و به جامعه گزارش داد و افق سازی و آینده مطلوب و ممكن را تصویرسازی نماییم تا اولویت ها و هزینه ها طبق آن شكل بگیرد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب