یادداشت مهمان؛
چند دلیل برای نه گفتن به ثبت كانون كارگردانان در وزارت كار
مجله سرگرمی: ابراهیم مختاری كارگردان و تهیه كننده پیشكسوت سینمای ایران دلایلی درباره اینكه نیاز نیست كانون كارگردانان در وزارت كار ثبت گردد، ارائه داد.
به گزارش مجله سرگرمی به نقل از مهر، ابراهیم مختاری كارگردان و تهیه كننده پیشكسوت سینمای ایران و رییس اسبق هیات مدیره خانه سینما طی مطلبی كه در اختیار خبرگزاری مهر قرار داد، دلایل خود برای مخالفت با ثبت كانون كارگردانان در وزارت كار را تشریح نمود.
متن یادداشت ابراهیم مختاری به شرح زیر است:
«شورای مركزی كانون كارگردان با دستور جلسه «رای گیری در مورد ثبت كانون در وزارت كار» ۲ نوبت مجمع عمومی برگزار كرد كه به حد نصاب نرسید. حالا برای نوبت سوم در تاریخ ۲۳ دی ماه مجمع عمومی برگزار می نماید كه با هرتعداد اعضای حاضر در جلسه، رسمی و رای آن نافذ است. من بر این باورم كه به سبب های زیر باید به ثبت كانون در وزارت كار رای منفی داد.
پیش از توضیح دلیل ها بهتر است چند نكته را روشن كنم؛ یكی آنكه این استدلال در ساختار كنونی دولت كه برای فعالیت فرهنگی، مجبور هستیم «مجوز» داشته باشیم، صورت می گیرد. دوم آنكه خانه سینما، عضویت در وزارت كار را طوری طراحی نموده است كه باید تشكل «كانون كارگردانان» را از میان ببریم. و سوم آنكه سوژه «ﻧﻈﺎﻡ ﺻﻨﻔی ﺑﺨﺶ ﻓﺮﻫﻨﮓ» یعنی دقیقا همین سوژه كه برای آن داریم مجمع عمومی تشكیل می دهیم در وزارت ارشاد در حال بررسی و تدوین است كه بزودی پیش نویس آن منتشر میگردد. با این مقدمه، دلیل هایی برای «رای منفی دادن به ثبت كانون در وزارت كار» را شرح می دهم.
پیش از هر چیز به این خبر بسیار مهم می پردازم كه در «دفتر مطالعات و برنامه ریزی كاربردی فرهنگ و هنر» جلساتی تشكیل میگردد كه سوژه آن تدوین پیش نویس «نظام صنفی بخش فرهنگ» است. بند چ از ماده ۹۲ قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، دولت را موظف كرده است: «ﺗﻤﻬﻴﺪﺍﺕ ﻗﺎﻧﻮنی ﻻﺯﻡ ﺟﻬﺖ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻧﻈﺎﻡ صنفی ﺑﺨﺶ ﻓﺮﻫﻨﮓ» را فراهم آورد. به بیانی وقتی كه دفتر مطالعات وزارت ارشاد دارد سرنوشت تشكل های مانند كانون كارگردانان و تشكل های دیگر سینمایی را بررسی می كند كه به صورت قانون درآید، ما می خواهیم مجمعی با این احتمال برگزار نماییم كه تشكل سی ساله خودرا در خانه سینما از میان ببریم و به تشكل كارگری كارگردانان در وزارت كار تبدیل شویم. منطقا در این شرایط از میان بردن تشكل های عضو خانه سینما با سابقه های حدود یك تا سه دهه ای به نفع این تشكل ها و اعضای آن نخواهد بود.
مدیریت خانه سینما كه در جلسات دفتر مطالعات حضور دارد، اطلاعی از مباحث آن به اعضا نداده و شورای مركزی كانون هم به این مساله اشاره ای نكرده است. شورا هیچ توضیح و تحلیلی هم كه نتایج رای مثبت و منفی به آن برای اعضا و برای تشكل كانون چه خواهد بود به اعضا نداده، علت این است كه نیاز به این مجمع از درون كانون كارگردانان بعنوان یك خواسته یا لزوم درونی شكل نگرفته، بلكه به خواست مدیریت خانه سینما صورت گرفته است.
وقتی هیچ سند و تحلیل مكتوبی از شورای مركزی كانون و یا از هیات مدیره خانه سینما وجود ندارد كه پیامد رای مثبت یا منفی مجمع را برای تشكل كانون كارگردانان و اعضای آن شرح داده و ضمانت كرده باشد، گویا این مجمع عمومی است كه خودش برای رفتن و نرفتن تشكل كانون كارگردانان به وزارت كار تصمیم می گیرد. این وضعیت همه ی مسئولیت را از شورای مركزی كانون و حتی از مدیریت خانه سینما سلب می كند و به گردن اعضای مجمع عمومی ۲۳ دی ماه ۹۷ می اندازد.
همایون اسعدیان رییس هیات مدیره خانه سینما در ۲ جلسه (پس از مجمع عمومی به حد نصاب نرسیده كانون) به صورت شفاهی توضیح داد كه خانه سینما به «شماره ثبت كانون در وزارت كار» نیاز دارد، چون سازمان ثبت شركت ها مجمع عمومی خانه سینما را با اعضای حقوقی كه شماره ثبت ندارند، ثبت نمی نماید. در نتیجه انتخابات خانه سینما و مدیریت آن رسمیت پیدا نمی نماید. ایشان از مواهب رفتن به وزارت كار هم مواردی را برشمرد و از زیان های رسمیت نداشتن كانون هم سخن گفت اما یك رییس هیات مدیره دیگر می توانست در خیلی از این موردها، عكس استدلال های ایشان را بیاورد.
وزارت ارشاد خودرا موظف به رسمیت بخشیدن به تشكل های عضو خانه سینما می دانسته و به آن اذعان و اعتراف داشته، حالا هم كه وزارت ارشاد در حال تدوین پیش نویس «ﻧﻈﺎﻡ ﺻﻨﻔی ﺑﺨﺶ ﻓﺮﻫﻨﮓ» است، بهتر است برای تبدیل شدن به انجمن كارگری استان تهران تعجیل نكنیمبرای آنكه بدانیم مراد از دستورجلسه ای با عنوان «رای گیری برای ثبت كانون در وزارت كار» چیست؟ باید دید با این دستور جلسه برای تشكل های دیگر در خانه سینما چگونه رفتار شده است. دستور جلسه «رای به ثبت كانون در وزارت كار» در واقع از سه دستور جلسه به هم پیوسته تشكیل شده است. این سه دستور به ترتیب بدین شرح است: دستور یكم «تاسیس انجمن صنفی كارگری كانون كارگردانان استان تهران» برای اجرای این دستور یك هیات موسس پرونده (دست كم ۵۰ نفر را كه برای تشكل های كارگری الزامی است) به اداره كل كار و رفاه و تعاون استان تهران می برد و تشكل صنفی كارگری كارگردانان استان تهران را در آن جا تاسیس و ثبت می كند تا شماره ثبت به دست آید.
برای استفاده از این شماره ثبت توسط خانه سینما دستور دوم اجرا میگردد كه آن آوردن تشكل تازه تاسیس انجمن كارگری كارگردانان در خانه سینماست اما تا وقتی كه كانون كارگردانان سینمای ایران در خانه سینما هست این كار شدنی نیست، چون گفته میگردد اساسنامه خانه حضور ۲ تشكل همانند را در خانه ممنوع كرده است، پس باید دستور سوم اجرا شود كه آن، تعطیل كردن كانون كارگردانان یا اخراج آن از خانه سینماست.
بنابراین اگر قرار بود دستور مجمع به درستی طرح شود باید سه دستور جلسه به صورت جداگانه و با توضیح نتایج هركدام قبل از مجمع به اطلاع اعضا می رسید و سپس به مجمع آورده می شد.
اما به فرض انجام این كارها، بحث این است كه مجمع عمومی نمی تواند اعضای خودرا وادار كند در یك تشكل دیگر عضو شوند و نمی تواند به اعضا یا هیات مدیره خود دستور دهد كه یك تشكل دیگر را به گونه ای تاسیس كند كه تشكل مادر؛ در اینجا كانون كارگردانان سینمای ایران از میان ببرد؟ نكته دیگر آنكه رای گیری در مورد ثبت كانون در وزارت كار امكان پذیر نیست، چون كانون كارگردانان یك تشكل است و قانون كار اجازه نمی دهد وزارت كار یك تشكل را به ثبت برساند. وزارت كار برای اشخاص حقیقی صاحب حرفه، طبق قانون كار، یك تشكل تازه را تاسیس می كند. به این علت با دستور جلسه ای كه هر بخش آن نیاز به رای گیری جداگانه ای دارد، رای گیری در باره دستور جلسه تعیین شده، ناممكن و مجمع هم باطل است.
با این اوصاف رای منفی ما به این مجمع در این مقطع (تاكید می كنم در این مقطع كه بسیاری چیزها برای ما روشن نیست) اولین دستاورد آن حفظ تشكل كانون كارگردانان سینمای ایران است. در این صورت ما امكان برگزاری مجمع دیگری را هروقت لازم باشد با دستور جلسه قانونی و با جزئیات و نتایج روشن، همچنان خواهیم داشت و امكان تاسیس یك تشكل كارگری هم در وزارت كار محدودیت ندارد كه از دست برود.
به خاطر داشته باشیم همانطور كه خانه سینما برای ایراد اساسنامه رفع نشده خود باید از راه وزارت ارشاد اقدام نماید، هر تشكل عضو خانه سینما همچون كانون كارگردانان هم باز تاكید می كنم در وضع و ساختار فعلی دولت می تواند و باید پیگیر به ثبت رسیدن خود از راه وزارت ارشاد باشد. پشتوانه های این مطالبه چند سند به شرح زیر است:
۱- معاونت حقوقی وزارت ارشاد در پاسخ به مدیریت وقت خانه سینما در تاریخ ۹۲/۱۲/۲۵ چنین می نویسد: «پیرو استفسار هیات مدیره خانه سینما درباب تبصره ماده ۱ و تبصره ماده ۵ اساسنامه خانه سینما» این ۲ تبصره دلالت بر این دارد كه گروه های شغلی سینمایی كه در خانه سینما فعالیت دارند می بایست از راه خانه سینما تعریف شده و به صورت دقیق و به شكل اساسنامه تعریف شغلی برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ارسال نمایند. این صورت جلسه اضافه می كند «هر رشته شغلی برمبنای تعاریف و موازینی است كه به پیشنهاد خانه سینما به تایید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رسیده است».
۲- و سند دیگر استفساریه وزیر وقت ارشاد در تاریخ ۹۵/۱۱/۴ است كه از شورای عالی انقلاب فرهنگی می خواهد نارسایی ضوابط و مقررات را برای رسمیت بخشیدن به اساسنامه تشكل های فرهنگی عضومحور كه خانه سینما و تشكل های عضو خانه از این نوع هستند رفع كند.
۳- سند دیگر صورت جلسه ای با حضور ۲ نماینده كمیسیون فرهنگی مجلس، رییس وقت سازمان سینمایی و مدیریت خانه سینما كه از وزارت ارشاد خواسته شده است نسبت به رفع ایراد اساسنامه خانه سینما اقدام نماید.
متن این اسناد نشان می دهند وزارت ارشاد خودرا موظف به رسمیت بخشیدن به تشكل های عضو خانه سینما می دانسته و به آن اذعان و اعتراف داشته، حالا هم كه وزارت ارشاد در حال تدوین پیش نویس «ﻧﻈﺎﻡ ﺻﻨﻔی ﺑﺨﺶ ﻓﺮﻫﻨﮓ» است، بهتر است برای تبدیل شدن به انجمن كارگری استان تهران تعجیل نكنیم و فعلا كانون كارگردانان سینمای ایران را از میان نبریم. ما باید نیروی مان را بسیج و پیش نویس نظام صنفی بخش فرهنگ را ارزیابی نماییم كه ارتباط حرفه مان را با دولت در آینده تعیین می كند. در این نظام است كه تكلیف كانون كارگردانان و تشكل های مشابه و چه بسا خانه سینما هم روشن خواهد شد.
با تخلفات بسیاری كه در خانه سینما شده است، حالا اساسنامه خانه سینما ابزاری است كه هركس تفسیر خودرا از آن می كند و آن تفسیری پیش می برد كه زور اجرایی بیشتری دارد.
بدیهی است تعطیلی كانون جز با خلاف شورای مركزی كانون در صورت انفعال عمومی اعضا ممكن نیست.»
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب