توسط مدیركل مركز هنرهای تجسمی
جزئیات بهسازی موزه هنرهای معاصر تشریح شد، ادامه كار تا سال ۹۸
مجله سرگرمی: هادی مظفری مدیركل مركز هنرهای تجسمی درباره لزوم مرمت موزه هنرهای معاصر و روند پیشرفت بهسازی موزه توضیحاتی ارائه داد.
به گزارش مجله سرگرمی به نقل از واحد ارتباطات و رسانه مركز هنرهای تجسمی، هادی مظفری مدیركل مركز هنرهای تجسمی با اشاره به روند بهسازی موزه هنرهای معاصر تهران عنوان كرد: پروژه بهسازی موزه هنرهای معاصر تهران در اردیبهشت ماه سال ۹۷ شروع شد و تا امروز ۴۰ درصد در پروژه پیشرفت داشتیم. وی افزود: مدیران وقت مركز هنرهای تجسمی و موزه هنرهای معاصر پیش بینی كرده بودند كه این پروژه ظرف چهار تا پنج ماه تمام می شود ولی در زمانبندی دو نكته محاسبه نشده بود؛ نخست اینكه برنامه زمانبندی حدسی بوده و مدیریت پروژه و جبهه های كاری در آن لحاظ نشده بود و دوم پیش بینی مالی پروژه بود كه در این مدت دچار نوسانات شد. از تیرماه كه بنده بعنوان مدیر مركز هنرهای تجسمی منصوب و وارد پروژه شدم در قدم اول مدیریت كنترل پروژه روی بهسازی و بازسازی موزه هنرهای معاصر انجام شد تا ببینیم جبهه های كاری ما در چند حوزه هستند و زمان كافی و اعتبار لازم برای این كار چه میزان است. این ساختار نشان داد كه ما حداقل به یك سال زمان نیاز داریم و چون پروژه از اردیبهشت ۹۷ شروع شده بود طبیعتاً در اردیبهشت ۹۸ پروژه به آخر خواهد رسید. مدیر كل مركز هنرهای تجسمی عنوان كرد: ما در این پروژه ۱۲ جبهه اصلی داریم كه در هر كدام از این ها حدودا ۱۰ جبهه فرعی هم وجود دارد و دركل حدود ۱۳۰ جبهه فرعی برای بهسازی و مرمت در موزه تعریف كرده ایم كه شامل ۱ ـ بام ۲ ـ گالری ها ۳ ـ نما ۴ـ محوطه حیاط میانی ۵ ـ محوطه باغ مجسمه ۶ ـ گنجینه ۷ ـ موتورخانه و تأسیسات مركزی ۸ ـ تاسیسات و سیستم هوارسان ها و سرمایش و گرمایش موزه ۹ ـ آتش نشانی ۱۰ ـ سرویس های بهداشتی ۱۱ ـ نورپردازی شامل نور روشنایی عمومی و تخصصی ۱۲ ـ سیستم های امنیتی، حفاظتی موزه و... می گردد كه هر كدام از این ها به جبهه های فرعی تفكیك شده است.
مظفری با تاكید بر لزوم مرمت موزه اظهار نمود: چهل سال از عمر این ساختمان می گذرد ازاین رو آب بندی، عایق بندی بام و فضاهای اطراف دچار صدمه شده بود. نفوذ باران و رطوبت به بخش های مختلف از قبیل دیواره های فضای گالری ها و اداری و احتمال صدمه به آثار و ساختمان موزه باعث شد كه ابتدا وضعیت بام مرمت شود. این سال ها فقط روی پشت بام را ایزوگام كرده بودند و در بعضی قسمت ها در یك متر مربع، ۴۵ سانتی متر بار به بنای موزه اضافه شده بود و این عدد بسیار زیاد بود و نگرانی جدی را در بر داشت. مدیر كل مركز هنرهای تجسمی اظهار نمود: از لحاظ سرمایش و گرمایش ما سه نگرانی جدی در موزه داریم هم برای آثار هنری، هم بازدیدكنندگان و هم اتلاف انرژی، به صورت مثال پنجره های یك جداره در بنای موزه كار شده بود كه باعث اتلاف انرژی می شد بدین سان كه در تابستان ها فضای موزه گرم و در زمستان ها سرد بود. اگر اثری در كنار شیشه ای نصب شده بود با شكستن شیشه امكان صدمه دیدن اثر هنری وجود داشت اما امروز در طرح مرمت موزه هنرهای معاصر از شیشه های دوجداره استفاده خواهد شد كه به فرض شكستن لایه بیرونی، لایه دوم از اثر هنری و بازدیدكنندگان محافظت خواهد نمود و در مقابل اتلاف انرژی هم مقاومت بیشتری خواهد داشت. وی افزود: از سه وجه، موزه، عایق حرارتی شده است. هم اكنون بام به شكل منحصر به فردی عایق حرارتی شده است، شیشه ها و پنجره ها با استفاده از شیشه های دوجداره لمینیت شده اند و گاز درخلال آنها هم از لحاظ حرارتی و هم از لحاظ صوتی كاملا عایق است. ضمن اینكه با لمینیت كردن شیشه ها احتمال شكستن و صدمه رسانی به آثار را حدودا به صفر رساندیم. كانال ناكش اطراف ساختمان سومین وضعیت عایق حرارتی است كه هم عایق حرارتی و هم عایق رطوبتی با جزئیات خاص در اطراف ساختمان موزه اجرا شد. مظفری با اشاره به اینكه صدمه هایی در طول زمان به بنای موزه وارد شده بود، اعلام نمود: نخست، خوردگی های بتن در نمای ساختمان موزه هنرهای معاصر تهران به خوبی مشهود بود. دوم گچ كاری دیوارهای گالری صدمه دیده بود كه البته در سال های گذشته رنگ آمیزی و گچ كاری ها ترمیم شده بود اما لازم بود یك بار به صورت اصولی و معمارانه مرمت شود. مورد سوم مرمت و شست و شوی سنگ های بنا بود كه پس از چهل سال بسیار آلوده شده بود و باید آنها را می شستیم اما مهمتر از این بخش، مبحث بهسازی و نوسازی زیر ساخت های تاسیساتی است. اول اینكه تاسیسات موزه باید بهسازی، نوسازی و تعمیر شود. همینطور كانال ها طی دوره های مختلف از مدار خارج شده بود و باز كردن یك كانال به مفهوم شكافتن سقف بود تا صدمه هایش بر طرف شود و كانال ها دوباره نصب شوند. تمامی لوله های تاسیساتی بر مبنای استاندارد روز باید عایق می شد و تعویض این عایق پس از چهل سال لزوم اجتناب ناپذیر بود. رفع برخی زواید كه طی سال ها به شكل غیراصولی به ساختمان اضافه شده بود مانند اضافه شدن پروژكتور به فضای ساختمان و گالری ها. ترمیم و حفظ ارزش های كالبدی بنا از قبیل ورق های مس بنا، ناودان های بتنی كه از بخش های حساس و زمان بر و در عین حال پر هزینه این پروژه است. شرایطی كه در اقتصاد و بازار كشور به وجود آمد برای همه غیرقابل پیش بینی بود و پیمانكار و مشاور تمامی هزینه ها را بر مبنای قیمت قدیم پیش بینی كرده بود كه در این نوسانات بازار در هر هفته مواد اولیه با تورم جدی رو به رو می شدمدیركل مركز هنرهای تجسمی با اشاره به اهمیت گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران افزود: بهسازی و مرمت گنجینه یكی از دغدغه های جدی ما است. فضای نگهداری آثار تهویه مناسب نداشت و حدودا هوای داخل گنجینه با هوای گالری برابر بود. تلاش ما بر این بود كه تا حد امكان بتوانیم فضای گنجینه را افزایش دهیم. پیش بینی اولیه برای ساخت این گنجینه، نگهداری ۶۰۰ تا ۱۰۰۰ اثر بود اما هم اكنون بیشتر از ۳۲۰۰ اثر در این گنجینه نگهداری می گردد. ما به جهت اینكه كیفیت و استاندارد نگهداری را بالا ببریم تا حد امكان باید ظرفیت گنجینه را افزایش دهیم. پس از آن سیستم تاسیساتی گنجینه است كه برای حفظ آثار هم از لحاظ حرارتی و هم از حیث برودتی و رطوبتی باید مرمت و تعویض شود. مساله دیگری كه دغدغه ما در مورد گنجینه موزه هنرهای معاصر است تجهیز گنجینه به سیستم های هوشمند است. شاید توجه اغلب افراد به ساختمان و بنای موزه باشد اما آنچه ذهن من را به شدت مشغول كرده، سیستم BMS و آتش نشانی است. وی ادامه داد: لازم است به نگرانی اهالی فرهنگ و هنر در مورد نگهداری آثار گنجینه موزه هنرهای معاصر پاسخ دهم. در ۲ گالری ها به صورت موقت سیستم ریلی و شبكه ساخته و نصب شده و زمانی كه لازم باشد گنجینه را مرمت نماییم آثار با دقت و نظارت كامل به گنجینه موقت كه با درهای ضدسرقت و دوربین های مداربسته امنیت شان تامین شده، منتقل خواهند شد.
مظفری درباره به روز رسانی و تجهیز سیستم های امنیتی و حفاظتی و دوربین های مداربسته موزه هنرهای معاصر تهران اظهار داشت: به همان اندازه كه برای ما اطفای حریق اهمیت دارد، امنیت موزه بسیار حایز اهمیت است به صورت مثال دوربین های موزه قدیمی شده و دیگر كیفیت لازم را ندارند و باید به روز رسانی شوند. وی با اشاره به اینكه تابحال ۱۴۰ روز كاری از این پروژه گذشته و ۴۰ درصد پیشرفت كاری داشته اند، افزود: ۴/۷۸ درصد در بام موزه پیشرفت داشتیم ۳/۳۶ درصد در نما ۴/۳۸ درصد در محوطه ۴/۲۹ درصد در گالری ها و ۶ درصد در سرویس های بهداشتی پیشرفت كرده ایم و تجهیز تاسیسات مركزی و موتورخانه را هنوز آغاز نكرده ایم. مظفری اضافه كرد: روزهای آغازین پروژه با راندمان ۱۰ تا ۱۲ درصد آغاز شد اما در خرداد ۴۲ درصد و در تیر ۶۵ درصد در مرداد ۵۶ درصد و در شهریور به ۷۱ درصد راندمان كاری رسیدیم و در مهر كه هنوز به آخر نرسیده به راندمان ۵۳ درصد دست یافتیم. وی در مورد دلایل تاخیر به وجود آمده در پیشبرد پروژه اینگونه توضیح داد: شرایطی كه در اقتصاد و بازار كشور به وجود آمد برای همه غیرقابل پیش بینی بود و پیمانكار و مشاور تمامی هزینه ها را بر مبنای قیمت قدیم پیش بینی كرده بود كه در این نوسانات بازار در هر هفته مواد اولیه با تورم جدی رو به رو می شد و لازم بود قیمت ها به روز شود. همینطور تدوین برنامه و بخش های مرمتی جدید با عنایت به اهمیت موزه و حفظ آثار از موضوعات جدی ما بود. به پیشنهاد آقای مجتبی حسینی معاون هنری وزیر ارشاد، شورایی موظف به نظارت عملیات اجرایی موزه شدند كه این شورا از استادان دانشگاه رشته معماری و ۲ نفر خبره موزه داری تشكیل شده است و خیلی از موضوعات با تصمیم گیری و نظر این شورا پیش می رود. مظفری در انتها در پاسخ به این پرسش كه پیش بینی شما برای اتمام پروژه چه زمانی است، اظهار داشت: پیش بینی و تلاش ما بر این است كه این پروژه را تا اردیبهشت ۹۸ به آخر برسانیم، ما در هفته های آینده نشستی را برنامه ریزی خواهیم كرد تا اهالی رسانه و هنرمندان از روند بازسازی موزه آگاه گردند و در جریان پیشرفت كار قرار بگیرند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب