طراح صحنه نوبت یعنی بعدی :
طراح صحنه جادوگر ذهن كارگردان است، روی این خون ها پا نگذاریم
مجله سرگرمی: طراح صحنه نمایش نوبت یعنی بعدی درباره خصوصیت های این اثر نمایشی سخن گفت و عنوان نمود طراح صحنه می تواند جادوگر ذهن كارگردان باشد.
میلاد خرمن بیز طراح صحنه نمایش «نوبت یعنی بعدی» كه این روزها در تالار قشقایی روی صحنه است درباره طراحی های صحنه ساده و خلوتی كه این روزها باب شده است به خبرنگار مهر اظهار داشت: متن های نمایشی این روزها به سمت و سویی رفته كه به شكلی لامكانی را به نمایش می گذارند. در كارهای قدیمی و كلاسیك صرفا یك قسمت برای ورود و خروج و قسمتی دیگر برای مخفی شدن بازیگر می ساختند اما طراحی صحنه امروزه به شعبده نیاز دارد چراكه نسل جدید به آسانی تاثیر نمی پذیرد. وی اضافه كرد: امروزه با دكور زدن های پرطمطراق الیزابتی فاصله گرفته ایم و همه چیز جهان به سمت تجریدی شدن پیش می رود حتی در همان دوره الیزابتی هم عده ای آكسسوار بی مصرف را از بین بردند و گفتند تنها باید چیزهایی در صحنه بماند كه به كار بیاید. تئاتر باید بتواند با بی چیزی خودش چیزی به آدم ها اضافه كند. یك گروه تئاتری در تمام بخش ها مانند كلمه و ایده، كارگردانی و بازی به اعجاز در صحنه نیاز دارد و طراح صحنه می تواند جادوگر ذهن كارگردان باشد. خرمن بیز متذكر شد: یك طراحی صحنه خوب علاوه بر نشان دادن ذهن كارگردان، باید بتواند برای همه یك تعریف شخصی تولید كند. یك كار خوب مثل یك سفره پر بركت است كه هركسی سهم خودش را از آن برمی دارد. من خودم را بیشتر از اینكه یك طراح صحنه بدانم یك ایده پرداز صحنه می دانم چون كه طراح صحنه باید به علوم دیگر اشراف داشته باشد. طراح صحنه باید شیمی و فیزیك و حتی جامعه شناسی و روانشناسی بداند تا بتواند تاثیر صحیح بگذارد. در گذشته طراحی لباس، نور و صحنه همه تحت نظر یك نفر با عنوان طراح صحنه انجام می شد اما امروزه هر كدام از این فعالیت ها یك علم است و نیاز به آموزش های تخصصی دارد. وی درباره ایده پردازی و اجرای صحنه نمایش «نوبت یعنی بعدی» توضیح داد: همیشه در صورتی ایده پردازی صحنه نمایش را می پذیرم كه بتوانم صحنه را كامل در ذهنم ببینم. روزی كه مرتضی شاه كرم كارگردان نمایش در مورد این كار با من صحبت كرد همه چیز در ذهنم شكل گرفت و یاد خون های شهدایی افتادم كه ریخته شده و ما داریم روی آنها پا می گذاریم.
این طراح صحنه درباره خونی كه انگار كف صحنه نمایش ریخته شده است و كاراكترها روی آن راه می روند، توضیح داد: در این نمایش پدر دارد روی خون بچه هایش پا می گذارد اما حتی پاهایش كثیف نمی گردد، ردپای همه روی خون می ماند اما خون، هیچ پایی را آلوده نمی كند چون كه در ذات خود پاك است بنابراین كف صحنه را طوری طراحی كردیم كه هیچ ردی از خون به جا نمی ماند. پدر در این نمایش خلافی نكرده بلكه از حس پدرانه اش گذشته است و مادری كه روح پسرش را نگه داشته و نمی گذارد برود. وی با اشاره به همذات پنداری كه با شخصیت های نمایش می كند، بیان كرد: من ما به ازای بیرونی كاراكترهای نمایش «نوبت یعنی بعدی» را از نزدیك می شناسم. مادربزرگم فرزندی را از دست داده كه برایش بسیار پرارزش بوده است. من او را ندیدم اما اسم مرا هم نام این فرزند از دست رفته گذاشته اند و یكی از خلاهای زندگی من ندیدن این آدم است و حتی هنوز هم نامه هایی كه وی پیش از شهادتش نوشته است دارم و می خوانم. شهدا بزرگانی بودند كه برای آسوده راه رفتن و زندگی كردن ما خونشان را دادند. وی از دو اجرایی بودن سالن های نمایش گله كرد و اظهار داشت: دو اجرایی شدن آفت بزرگی است كه برای نمایش «نوبت یعنی بعدی» هم صورت گرفت. در زمان اجرا، روح كار در سالن جاری می گردد و فضای معنوی كار در آن صحنه شكل می گیرد اما ۲ روح در یك كالبد جا نمی گردد. در گذشته وقتی اجرا در سالن یا پلاتویی تمام می شد گروه ها چهارگوشه اش را می بوسیدند و وداع می كردند و انگار تمام دیوارها به عوامل انرژی می دادند اما امروزه به لطف مدیران این اتفاق نمی افتد و این كالبد دوپاره می گردد و به روح معنوی اثر ضربه می زند. خرمن بیز در انتها خاطرنشان كرد: دغدغه دیگر طراح های صحنه این است كه نمی دانند مقرر است كجا كارشان اجرا شود و چه دكوری باید بزنند چون دقیقه ۹۰ سالن نمایش عوض می گردد. طراحی ذهنی من برای «نوبت یعنی بعدی»، كفی با قطر حدود ۱۰ سانت بود كه از وسط آن خون با صدای ضربان قلب پمپاژ می شد و مدام خون در صحنه جریان پیدا می كرد و جمع می شد؛ درست مانند یك بدن. دوست داشتم صحنه نمایش مثل یك تَن باشد، زندگی در آن جریان داشته باشد و در انتهای صحنه خون كلا جمع شود و قلب ایست كند و صحنه سفید شود اما به دلایلی كه اشاره كردم و همینطور نبود بودجه كافی كه ما هم مثل خیلی از گروه های دیگر به آن دچار هستیم، این ایده پردازی محقق نشد.
نمایش «نوبت یعنی بعدی» با بازی آناهیتا اقبال نژاد، پروا آقاجانی، غزاله جزایری، مسعود شامی خاتونی، علی غابشی، ترانه كوهستانی تا ۱۱ خرداد ماه ساعت ۱۸: ۳۰ در سالن قشقایی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب